Curaçao 2050
- mpgoede
- Aug 15
- 2 min read
Updated: Aug 16
Curaçao 2050
16 augustus 2025
Het is vrijdag 15 augustus. Op de achtergrond speelt de Trump–Putin-top in Alaska. Het is een bewogen week, ook lokaal. Op 13 augustus schreef ik over de indexering van de AOV en de verhoging naar Cg 1.500. Mijn conclusie was dat dit buitengewoon lastig is, en dat geldt niet alleen voor de AOV, maar voor alle sociale fondsen. De vergrijzing, al jaren zichtbaar, wordt nu onontkoombaar.[1]
Vandaag kopt het Antilliaans Dagblad: “Vergrijzing druk op zorg.”[2] Het verwijst naar een nieuw rapport van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten. De boodschap is hard: rond 2050 is ons zorgstelsel in de huidige vorm vrijwel onhoudbaar. Het aandeel 65-plussers zal verdubbelen en de verhouding tussen werkenden en ouderen zal dalen van 3,9 naar slechts 2,0. Alleen de demografische veranderingen kunnen de zorgkosten al met 42 procent doen stijgen, en als de inflatie wordt meegerekend kan dat oplopen tot boven de 140 procent.
De voorgestelde oplossingen zijn voorspelbaar: immigratie van jonge werkenden om de draagkracht te vergroten, preventieve gezondheidszorg om ziektekosten te beperken en een hervorming van de financiering. Daarbij wordt gedacht aan een vaste gezondheidsheffing van één procent van het inkomen, goed voor circa 45 miljoen gulden per jaar, en een eigen bijdrage van honderd gulden per persoon per jaar, wat nog eens tien tot vijftien miljoen zou opleveren.
Allemaal logische maatregelen. Maar ook variaties op ideeën die we al decennia kennen. Het echte probleem is dat we ze niet uitvoeren, of slechts halfslachtig. Zelfs het landspakket, met Nederlandse steun en druk, brengt nauwelijks verandering. Daarom stelde ik eerder al dat de Curaçaoënaar zoals wij die nu kennen, in 2100 niet meer zal bestaan.[3]
Wat wél nieuw is, is dat er een jonge generatie klaarstaat. Velen van hen zijn goed toegerust, met kennis, internationale ervaring en AI-tools. Zij kijken aan tegen dezelfde problemen als hun ouders en grootouders. Het is cruciaal dat zij de lessen van het verleden kennen, dat generaties samenwerken en dat technologische innovatie wordt ingezet voor echte verandering.
Er staat veel op het spel en de cijfers zijn onverbiddelijk. Tijd is ons schaarste bezit. De vraag is niet of we gaan handelen, maar of we het op tijd doen.
Miguel Goede
Comments