Curaçao 2100

Curaçao 2100

6 mei 2025

Zal de YdK er in 2100 nog zijn? Ik vraag het me serieus af.

Volgens de volkstelling van 2023 bestaat inmiddels bijna één op de vier (24,7%) mensen op Curaçao uit 65-plussers. In 2011 was dat nog maar 13,8%. Tegelijkertijd neemt het aandeel jongeren (0-14 jaar) af: van 19,5% in 2011 naar slechts 14,1% nu.

We ontgroenen, vergrijzen – en verdwijnen langzaam uit beeld. Ik zag laatst een stelling dat wij nummer drie staan op de lijst van landen met de meeste inwoners boven de 65 jaar. Ik heb het opgezocht, slechts Japan (28.2%) gaat ons voor.

De directeur van de Stichting Studiefinanciering meldde recent dat minder jongeren gaan studeren. En wie wél vertrekt, keert zelden terug. De vooruitzichten zijn somber: hoge kosten, beperkte werkgele-genheid, lage levenskwaliteit. Ook vele scholen van het funderend onderwijs sluiten, klaslokalen staan leeg.

Dit is niet slechts een demografisch probleem – het is een existentiële crisis. Pensioenfondsen, de zorg, het onderwijs, de economie: alles komt onder druk te staan als de bevolking blijft krimpen.

Soms hoor je: "We moeten mensen importeren." Maar dat is een numerieke oplossing. Het garandeert niet dat de taal, cultuur en identiteit blijven bestaan.

Wat dan wel?

We moeten bouwen aan een samenleving waarin jonge mensen weer kunnen en wíllen leven. Waar gezinnen groeien, waar werk en wonen betaalbaar is, en waar een toekomst voorstelbaar is.

En vooral: we moeten de band herstellen met de diaspora. In Nederland wonen ongeveer 171.000 mensen van Antilliaanse afkomst, van wie driekwart uit Curaçao komt. Ze dragen onze cultuur in zich, maar vinden op Curaçao zelden nog reden om terug te keren.

Politici, beleidsmakers, ondernemers, diaspora: als we niets doen, schrijft Curaçao zichzelf langzaam uit. Dit is hét moment om te kiezen voor hergroei, terugkeer en toekomstgericht beleid.

Geen losse maatregelen. Geen uitstel. Maar een horizon van 10, 20, 50 jaar – zoals andere landen dat al generaties doen.

Curaçao verdient een toekomst. Maar dan moeten wij die wel dur-ven maken.

Miguel Goede