Wanneer iets aan het gisten is, blijft het en blijft het borrelen.

Ora kos ta bruá, kos ta keda i sigi bura

30 juli 2025

Als het eenmaal chaos is, wordt alles chaos.

Het is vrijdag 25 juli 2025. Bloedheet. En het is pas juli. De warmste maand moet nog komen — september.

Eerder deze week hoorde ik mensen zeggen dat ze de draad kwijtraken. Dat voel je overal. De geestelijke gezondheidszorg kraakt in haar voegen. Het meest tastbare bewijs? Capriles Kliniek zit vol. Geen bed meer vrij.

En het blijft daar niet bij. Ook het CMC, ons ziekenhuis, heeft tijdelijk, kort, het werk neergelegd. Niet vanwege geld, maar uit protest tegen de aanhoudende werkdruk. De klachten over de HAP — de huisartsenpost — zijn algemeen bekend. De wachttijden, de frustraties, het gevoel niet gehoord te worden. Men zegt het met een wrange glimlach: “Je moet gewoon proberen niet ziek te worden.”

Ik verwees al eerder naar de trieste cijfers van mensen die uit het leven stappen. Jong en oud. We raken uitgeput, letterlijk en figuurlijk.

Vandaag is het ook de dag van de gepensioneerden. Nog zo’n kwetsbare groep. Ondertussen zie je op de voorpagina van het Antilliaans Dagblad een ander signaal: het seksaanbod neemt toe. Bij steeds meer snèks staat seks op het menu. Met alle gevolgen van dien.

Vroeger was prostitutie gereguleerd. Campo Alegre was de plek. Niet fraai, maar wel duidelijk. De regering kocht het terrein voor acht miljoen, maar weet tot op heden niet wat ermee te doen. En ondertussen bloeit het in het wilde weg op nieuwe plekken.

Dan komt dat andere bericht weer bij me op. Een kinder-baseballwedstrijd in Puerto Rico eindigde in complete chaos. Ouders en supporters raakten met elkaar slaags. De politie moest waarschuwingsschoten lossen om de orde te herstellen.

En alsof het nog niet genoeg is, blijkt na dagen van stilte dat onze minister-president herstellende is van een operatie. Geen woord, geen uitleg, pas nu een bevestiging.

Opnieuw komt het ICT-systeem van Justitie onder vuur te liggen. Eerst in Nederland, nu werkt ook ons eigen Hof van Justitie niet. Volgens officiële bronnen heeft het één niets met het ander te maken. Maar geloof jij dat nog?

En dan onze Belastingdienst. Gehackt. Ransomware. Overgenomen.

Een paar dagen geleden nam de Venezolaanse kustwacht een schip onder Panamese vlag in beslag. Aan boord — naar het schijnt — Nederlanders. Het Antilliaans Dagblad meldde eerder dat er wordt gesjoemeld met schepen die zogenaamd hier geregistreerd zijn. Alles om de sancties tegen Rusland te omzeilen. Wat ik ervan begrijp, tenminste.

En dit is nog maar een greep. Er is zó veel. Te veel.

Hoe kom je hieruit?

Het klinkt simplistisch. Maar begin klein. Door op te ruimen. Schoon te maken. Weg te doen wat niets oplevert en alleen maar in de weg staat. Letterlijk én figuurlijk.

Pak de actie om Curaçao schoon te maken weer op. Ruim je straat op. Verzamel afval. Herstel een muur. Plant iets. Het is therapeutisch. Het helpt je hoofd leegmaken. Het geeft je controle terug, hoe klein ook. Het is de eerste stap uit de chaos.

En wie weet — als genoeg mensen het doen — verandert er écht iets.

Miguel Goede