Paus is de leider. Seu zonder oogst.

Ondertussen is er het volgende bizare drama in het oosten. Een schip in Korea zinkt en honderden scholieren of studenten laten het leven. Het vliegtuig van Malasya Airlines in nog niet gevonden. Het is 21 april 2014.

Op eerste kerstdag vraagt de paus aandacht voor de vrede en vraagt hij mensen om eenvoudiger te leven. Hij verwijst naar Syrie, de Oerkraine, Afrika en andere onrust haarden. Hij noemt, volgens mij, Venezuela niet. Ik denk omdat daar formeel een dialoog gaande is tussen regering en oppositie. De paus is, voor mij, de wereld leider van het moment. Hij is constant bezig met de juiste issues, die wij soms dreigen te vergeten.

Op tweede paasdag wordt op Curacao het oogst feest, Seu, gevierd. Met wel vierduizend deelnemers, maar vergeleken met carnaval heel weinig toeschouwers. Het is een oogstfeest zonder oogst, want de landbouw sector is minder dan 1% van de werkgelegenheid en het BNP. Ik schaam me om mensen te zien feesten zonder produktie en men noemt het cultuur en cultuurbeleid. Ik zie een dom gehouden massa, die in het verleden achter worden gehouden, helemaal niet bewust van de huidige en toekomstige ontwikkelingen. Terwijl er een steeds complexere wereld ontstaat wordt hier de klok steeds verder achteruit gezet en is de massa te manipuleren door de macht. Hoe dit doorbroken zal worden, weet niemand, maar de achterstand wordt met de dag groter.