Nation-building of regeringsbeleid? Reflectie op de Dia di Himno i Bandera-speech van premier Pisas

Nation-building of regeringsbeleid? Reflectie op de Dia di Himno i Bandera-speech van premier Pisas

10 juli 2025

Op 2 juli 2025 hield minister-president Gilmar Pisas voor de vijfde keer op rij zijn speech tijdens de viering van Dia di Himno i Bandera. Dit was zijn eerste toespraak in de nieuwe zittingsperiode. Een moment dat traditioneel bedoeld is om de natie te verenigen en stil te staan bij wie we zijn als volk. Maar opnieuw leek de premier het podium te gebruiken als een soort "state of the union" – een jaarlijkse update van het regeringsbeleid. En dat is, naar mijn mening, niet de bedoeling van deze nationale dag.

Deze dag vraagt om reflectie op onze identiteit, onze geschiedenis, onze gedeelde waarden. Een dag om ons collectieve bewustzijn aan te spreken, niet om beleidsmaatregelen van de coalitie te verdedigen of successen op te sommen. Toch moet ik toegeven: er zit een stijgende lijn in de kwaliteit van zijn toespraken. Deze editie was inhoudelijk sterker dan voorgaande jaren.

Hoofdpunten uit de speech:

• De premier wees op positieve economische indicatoren zoals economische groei en een daling van de werkloosheid.

• Tegelijkertijd erkende hij dat het beleid van de afgelopen jaren gedesbalanceerd is geweest.

• Hij gaf toe dat armoede en ongelijkheid toenemen en beloofde beterschap.

• Er werd nadrukkelijk aandacht gevraagd voor jongeren, maar opvallend genoeg ook voor ouderen.

• De premier beloofde dat het kabinet in de komende periode prioriteit zal geven aan het terugdringen van sociale ongelijkheid.

Het is goed dat er erkenning is voor de pijnlijke realiteit: terwijl sommige sectoren groeien, glijden anderen verder af. De armoede stijgt, en de ongelijkheid groeit. Toch vraag ik me af: waarom heeft het vier jaar moeten duren om dit te erkennen? De samenleving heeft deze signalen al lang gegeven.

Wat mij vooral zorgen baart is het ouderenbeleid. De vergrijzing is een feit, maar waar zijn de structurele plannen om waardig ouder te worden op Curaçao? En dan het jongerenbeleid: wie zegt jongeren perspectief te willen geven, moet investeren in onderwijs én gezin. Maar daar blijft het nog te stil.

Laten we ook eerlijk zijn over de beloften van vier jaar geleden. De heropening van de raffinaderij werd als dé grote belofte gepresenteerd, maar is nooit waargemaakt – en zal dat waarschijnlijk ook nooit worden. Als we het hebben over toekomstgericht beleid, dan moeten we durven loslaten wat niet meer realistisch is.

Wat wél realistisch en noodzakelijk is? Onderwijs, onderwijs, onderwijs. En een beleid dat gezinnen ondersteunt in plaats van verdeelt. Want het beste jongerenbeleid begint thuis en in de klas.

Dia di Himno i Bandera is een dag van trots, maar ook van verantwoordelijkheid. De toespraak van de premier laat zien dat hij zich daarvan bewust is. Maar mooie woorden moeten nu worden omgezet in daden – die verder gaan dan de belangen van de regering, en werkelijk de natie als geheel dienen.

Miguel Goede