Mediabeleid tegen desinformatie of tegen democratie?

Mediabeleid tegen desinformatie of tegen democratie?

26 juni 2025

Op maandag 23 juni 2025 prijkt onderaan de voorpagina van het Antilliaans Dagblad de kop: "Mediabeleid tegen desinformatie". Het is een reactie op het hoofdlijnenbeleid van de nieuwe regering. Mijn mond viel open.

Want dit is geen nieuw terrein. In 2006 was minister Leeflang al vergevorderd met een mediawet. Haar uitgangspunt: zelfregulering. Die wet werd destijds heftig bestreden. Ze zou een bedreiging vormen voor de persvrijheid en daarmee voor de democratie zelf. En dat was toen, in een tijdperk waarin sociale media nauwelijks een rol speelden. In de tussentijd zijn de mediakanalen explosief gegroeid – en met hen de uitdagingen.

Maar waar het nu om gaat, is iets fundamentelers.

We hebben op dit moment een regering met een meerderheid die leunt op één partij. In zo’n context moet je als regering juist terughoudend zijn in het reguleren van de media. Zeker als het gaat om iets vaags als “desinformatie”. Want wie bepaalt wat desinformatie is? De overheid? De partij met de macht?

De voorgestelde koers ruikt niet alleen naar beheersing, maar ook naar controle. En controle over media is controle over het publieke debat – precies datgene wat de democratie onderscheidt van autoritaire systemen.

Desinformatie is een probleem, dat staat buiten kijf. Maar een oplossing die de vrijheid van meningsuiting aantast, is erger dan de kwaal. Laten we niet vergeten: het fundament van een gezonde democratie is vrijheid van expressie – inclusief de vrijheid om het oneens te zijn met de macht.

Wie de geschiedenis vergeet, herhaalt haar.

Miguel Goede