Mag ik ook gewoon Mens zijn?
DRAFT 4.0
20 november 2023
In een recent essay van Vrij Nederland stuitte ik op de intrigerende titel van een essay, de vraag: “Mag ik ook gewoon Europeaan zijn?” Nnenna Belia deelde haar ervaringen als ‘Afropeaan’ en bracht me aan het denken over identiteit en de last van labels. Aanvankelijk streefde ze ernaar om simpelweg Europeaan te zijn, maar tijdens haar reizen door Europa werd het “Europeaan of Afropeaan. Zwarof wit. Zielig of niet. Mijn ervaringen voelt dubbel omdat ik niet een van twee opties kan kiezen.” (Belia, 2013).
Voor velen van ons, waaronder ikzelf, zijn deze gevoelens herkenbaar. Het lijkt alsof er altijd gedoe is over wie als ‘Curaçaoenaar’ wordt beschouwd en wie niet. Deze kwesties spelen vaak op de achtergrond, en gisteren werden ze weer actueel toen Miss Curaçao ons land vertegenwoordigde tijdens Miss Universe in El Salvador. Ze heeft een Nederlandse vader, en ze is niet de eerste miss met een vergelijkbare of diverse achtergrond. Maar zelfs in dit schijnbaar glamoureuze evenement komen alle identiteitskwesties weer naar voren.
In de huidige tijd lijken deze identiteitskwesties alleen maar toe te nemen. Maar mijn eenvoudige oplossing is: laten we gewoon mens zijn. Laten we de behoefte loslaten om onszelf of anderen in hokjes te plaatsen op basis van afkomst, kleur of achtergrond. Waarom moeten we ons vastklampen aan complexe identiteiten die ons in een keurslijf dwingen?
Misschien is het tijd om de eenvoudige waarheid te omarmen: we zijn allemaal mensen. We delen deze planeet, ademen dezelfde lucht in en hebben vergelijkbare dromen en angsten. Waarom laten we onszelf dan verdelen door labels die meer afstand creëren dan verbinding?
Laten we erkennen dat diversiteit een kracht is, maar laten wij ook de gemeenschappelijke menselijkheid omarmen die ons allen verbindt. We hoeven niet te kiezen tussen twee identiteiten of ons te laten beperken door de verwachtingen van anderen. In plaats daarvan kunnen we trots zijn op wie we zijn als unieke individuen, terwijl we tegelijkertijd het gedeelde mens-zijn vieren.
Dus, mag ik ook gewoon mens zijn? En laten we deze vraag met een volmondig ‘ja’ beantwoorden, in de hoop dat het een oproep is voor een wereld waarin identiteit ons niet verdeelt, maar verenigt.
References
Belia, N. (2013, augustus 31). Mag ik ook gewoon Europeaan zijn; Over het bongemak van een misplaats label. Vrij Nederland, pp. 82-87.
Miguel Goede
Comments