Economisch Bulletin Juni 2025: een zonnig beeld met schaduwplekken

Economisch Bulletin Juni 2025: een zonnig beeld met schaduwplekken

28 juni 2025

Het rapport van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten, het Economic Bulletin Juni 2025, schetst op het eerste gezicht een geruststellend beeld. De economie van Curaçao groeide in 2024 met 5,0%, terwijl Sint Maarten 3,0% groei liet zien. Voor 2025 wordt nog steeds groei verwacht: respectievelijk 3,1% en 2,4%. De inflatie is in Curaçao gedaald naar 2,6%, terwijl die in Sint Maarten juist steeg naar 3,6%. De overheidsfinanciën verbeteren zichtbaar: Curaçao boekt een verwacht begrotingsoverschot van 2,9% van het BBP, Sint Maarten 1,1%. De importdekking blijft solide en de buitenlandse reserves groeien verder.

De motor achter deze groei is vooral toerisme. In Curaçao kwamen er in 2024 maar liefst 834.000 cruisebezoekers aan, en het verblijfstoerisme groeide in de eerste maanden van 2025 met 17%. Ook de bouw- en dienstensectoren profiteren. Het rapport benadrukt de noodzaak van hervorming van de arbeidsmarkt en investering in menselijk kapitaal, en roept op tot implementatie van nationale klimaatadaptatieplannen — een terechte oproep.

Maar... wat ontbreekt?

Ik had van een centrale bank meer verwacht. Veel meer. Zeker nu Senso 2023 heeft aangetoond dat 30% van de bevolking onder de armoedegrens leeft, en dat 80% moet rondkomen met minder dan 3000 gulden per maand — volgens een definitie van “armoede”. Het echte cijfer is alarmerender. Het aantal working poor, mensen die werken maar desondanks in armoede leven, is naar verwachting hoog, maar volledig onzichtbaar in dit rapport.

De Gini-coëfficiënt is gestegen van 0,42 naar 0,46. We worden ongelijker. Toch komt het woord "ongelijkheid" in het hele rapport niet voor. Geen analyse van koopkracht, geen aandacht voor bestaanszekerheid, geen visie op sociale duurzaamheid. Het lijkt alsof economische groei per definitie goed is, zonder te vragen wie daarvan profiteert — en wie achterblijft.

Ook andere urgente thema’s schitteren door afwezigheid:

• Voedselzekerheid, terwijl we extreem afhankelijk zijn van import.

• Cyberveiligheid, in een steeds digitaler betalingsverkeer.

• Witwasrisico’s, in een regio die onder toezicht staat van CFATF.

• En zelfs de impact van massatoerisme, dat alle statistieken omhoog stuwt, maar tegelijk zorgt voor woningdruk, vervuiling en kwetsbare arbeidscontracten.

De CBCS had het lef kunnen tonen om ook deze vragen te stellen. Groei zonder gelijkheid is geen duurzame groei. En begrotingsoverschotten zeggen weinig als steeds meer mensen niet rondkomen, zelfs met werk.

Een centrale bank moet niet alleen rekenen, maar ook richting geven. Zeker nu.

Miguel Goede