Dumbing Down, Consultants en de vergeten kracht van okale Kennis
- mpgoede
- 23 minutes ago
- 2 min read
Dumbing Down, Consultants en de vergeten kracht van okale Kennis
13 mei 2025
Met stijgende verbazing las ik dat de VPRO stopt met Tegenlicht. Al jarenlang is dit programma een zeldzaam baken van diepgang in een medialandschap dat steeds platter lijkt te worden. Ironisch genoeg ging de laatste aflevering over hoe consultants systematisch de kennis van de overheid uithollen – een onderwerp dat pijnlijk actueel blijft, zeker in het licht van het besluit om juist Tegenlicht te schrappen. De inzichten in die uitzending waren deels gebaseerd op The Big Con van Mariana Mazzucato, een boek dat de vinger legt op de zere plek: kennis wordt uitbesteed, autoriteit uitgehold. En het argument dat lage kijkcijfers de reden zijn voor de stopzetting? Die miskent totaal hoe het programma juist buiten de huiskamer leeft – in klaslokalen, studiezalen, en beleidskamers.
Tegelijkertijd vloog minister-president Dick Schoof in minder dan zes dagen naar zes eilanden om daar te spreken met gouverneurs, ministers en Statenleden, die 11 mei ingezworen zijn. De timing is interessant: de geopolitieke spanningen nemen toe, met signalen van samenwerking tussen Rusland en Venezuela. Toch lijkt die grotere context nauwelijks door te dringen in de lokale politieke realiteit. Terwijl de wereldorde kantelt, richten wij ons op de screening van ministers – alsof de storm buiten niet bestaat.
En dan is er nog de National Export Week. Een uitgelezen kans om onze economische weerbaarheid te versterken, zou je zeggen. Maar wat gebeurt er? Buitenlandse consultants en professoren worden ingevlogen om zonder data te praten over onze export. Ondertussen zit er lokaal een collega te koken van frustratie – hij hééft de data, hij kent de markt, maar niemand vraagt hem iets. Zo importeren we kennis om te praten over export, terwijl onze eigen kennis braak blijft liggen. Een tragikomische paradox.
Wat deze drie gebeurtenissen verbindt, is schrijnend duidelijk: Curaçao is steeds minder geneigd te vertrouwen op zijn eigen kennis, zijn eigen mensen, zijn eigen kracht. We verarmen ons intellectueel kapitaal met open ogen – niet omdat we niets weten, maar omdat we vergeten wie het weet. De vraag is niet of we dommer worden. De vraag is: wie verdient eraan als we het blijven doen?
Miguel Goede