De betekenis van 1 juli 2023: Excuses, verdeeldheid en mentale bevrijding
DRAFT 3.0
5 juli 2023
Op 1 juli 2023 sprak de Koning der Nederlanden excuses uit voor het slavernijverleden. In de aanloop naar deze historische gebeurtenis nam de spanning tussen Curaçaoënaars en Surinamers toe, met name in Nederland. Curaçaoënaars zagen het als een feestje dat Surinamers de show stalen. Echter, de waarheid is dat het een aangelegenheid van Nederland is, waarbij we (Snederland, de eilanden in de Caribean en Suriname) gezamenlijk stilstaan bij de ons gemenschappelijk verleden, afschaffing van de slavernij binnen het Koninkrijk der Nederlanden.
Daarbij loopt de tijd niet gelijk, aangezien het op Curaçao 160 jaar geleden is en in Suriname 150 jaar geleden . Bovendien begonnen Surinamers in Nederland ongeveer 60 jaar geleden met Keti Koti, en naar mijn veronderstelling is het Kwaku Festival (begonnen in 1975) daar ook mee verbonden. Dit staat in schril contrast met het feit dat Curaçao in 2023 pas voor de tweede of derde keer stil staat bij 1 juli 1863. Curaçao staat al sinds de jaren zeventig of tachtig stil bij de slavenopstand op 14 augustus 1795. Dit zijn slechts enkele voorbeelden die aantonen dat het bewustzijn op Curaçao anders verloopt.
Het is verontrustend dat er op het Brionplein nog geen 200 burgers aanwezig waren toen de Koning zijn excuses uitsprak. Ook op sociale media uiten influencers hun afwijzing van het ‘Surinaamse feestje’. Het is belangrijk om te benadrukken dat het hier niet om een feest gaat, maar om een herdenking. Bovendien gaat het niet om de landen van nu, maar om het Koninkrijk der Nederlanden van 160 jaar geleden.
Dit alles wijst op de onderhuidse haat van Curaçaoënaars jegens Surinamers, wat ongetwijfeld ook kan worden toegeschreven aan het Nederlandse kolonialisme. Het bewijst echter opnieuw dat we onszelf mentaal moeten bevrijden van slavernij.
Mentale bevrijding is essentieel om vooruitgang te kunnen boeken als samenleving. Het betekent dat we ons bewust moeten worden van de diepgewortelde patronen en vooroordelen die ons verdelen. Het gaat niet alleen om het erkennen van het slavernijverleden, maar ook om het onderwijzen van de volgende generaties over de impact ervan. We moeten de pijnlijke geschiedenis confronteren, empathie cultiveren en werken aan wederzijds begrip en respect.
Het proces van mentale bevrijding is geen gemakkelijke taak, maar het is cruciaal voor onze collectieve groei en eenheid. We moeten ons richten op het verbinden van mensen, het overbruggen van verschillen en het creëren van een inclusieve samenleving waarin iedereen gelijke kansen en respect heeft, ongeacht hun afkomst.
Wij moeten deze historische gelegenheid aangrijpen om niet alleen excuses te horen en te vergeven, maar ook om onze harten en geesten te openen voor een diepere transformatie. Laten we samenwerken aan een toekomst waarin vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid vooropstaan, zodat we ons kunnen bevrijden van de ketenen van het verleden en bouwen aan een betere wereld voor ons allemaal.
Miguel Goede
Comments