Ced Ride, de grote voorstaander van Curacao
DRAFT 1.0
14 juli 2021 op zijn 77ste verjaardag trancendeerde Ced Ride. 2 juli 2021 ontving hij nog de hoogste onderscheiding van Curaçao. Ced zijn composities hadden altijd een perfect op elkaar aansluitende opening en slot. Om Cedric Ridderplaat te plaatsen wordt een lijst van zaken opgesomd: zanger, componist, dichter, kunstschilder, acteur, kok, echtgenoot, vriend, etc. (Ced Ride, 2021; Wolfert & van Ditzhuizen, 2013).
Ced was een “renaissance man”, een homo universalis. Daar wordt onder verstaan een kunstenaar die begaafd is op meerdere terreinen. Letterlijk betekent homo universalis: de algemene mens, een geleerd iemand die van alle markten thuis is. Hij bevindt zich dus in de categorie van Leonardo da Vinci en andere grootheden.
Nu zult u zich afvragen waarom zou de bestuurskunde aandacht besteden aan deze man. Een echte arties, kunstenaar, sporter heeft een speciale directe band met God, het universum en zijn volk. Ik bedoel het niet zweverig. Ced zong en componeerde letterlijk gebeden en zong in de kerk. Noem het inspiratie, een artist kan in een moment iets verwoorden dat het gevoel van het volk vertolkt. Het is de rol van de kunstenaar, die vertolkt de emoties en gevoel van het volk. Governance doet er goed aan open te staan voor kunst, want dat bevat veel informatie van een andere dimensie dan die van het dagelijks woord. Laat ik het nog op een andere manier proberen uit te leggen. Kunstenaars als Ced spelen een rol in het definiëren van de natie en het volk. Een natie is een gemeenschap van mensen die zich verbonden voelen door gedeelde kenmerken, waar onder de taal. Cen zong over het volk, voor het volk, met het vol. Duidelijker kan ik het niet uitleggen.
Iedereen kon dit ervaren tijdens de uitvaart 22 juli 2021, onder anderen bij het luister naar de vertolking van zijn compositie “Ta Yu'i Korsou mi ta” door de jonge super getalenteerde zangers Kirsten Mare. Dit is de link: https://fb.watch/72NY4dYTve/
Na de dood van Ced, tracht men Ced in de politiek te trekken. Zo zou hij ooit een jingle voor een partij hebben gemaakt. Of heeft hij wel ooit samen gezongen met een politicus. Dat moeten wij niet doen en dat kan ook niet want Ced past niet in een hokje.
Ced was nergens tegen en had dus ook geen tegenstanders. Ced was een “voorstander” en had nooit domme ruzies, maar was wel altijd met iemand in gesprek, zelfs midden in een optreden, midden in een lied. Hij stond voor iets en hij ging voor iets. Hij was vóór Curaçao. Hij was vóór Papiamentu. Hij zou niet tegen een Miss Universe Curaçao verkiezing in het Engels zijn . Hij was niet tegen de Antillen of het Koninkrijk, daar had hij geen tijd voor. Hij was niet tegen Nederlands of welke andere taal dan ook, hij was veel te druk bezig met Papiamentu. Hij zong in zijn taal niet alleen voor zijn volk, maar voor de wereld. Ced was geen eilandmens maar een homo universalis.
Wat Ced ons leert is, weet waar je vóór bent, dat is veel belangrijker dan waar je tegen bent.
Ced pa semper, is Ced liber. Ik denk dat wij zeker een nationaal theater moeten bouwen om hem te eren, maar vang hem niet in dat theater door het naar hem te vernoemen. Ik ben voorstander van Ced tur kaminda i tur ora. Kijk hoe mijn schoolvriend Leo Martis Ced beleeft samen met mensen die hij nooit eerder heeft ontmoet. (Klik op de link: https://www.facebook.com/leo.martis.79/videos/702277914504265)
References
Ced Ride. (2021). Retrieved from nl.wikipedia.org: https://nl.wikipedia.org/wiki/Ced_Ride
Wolfert, S., & van Ditzhuizen, J. (2013). Musika Curacao; van traditionele muziek tot moderne hiphop.
Dr. Miguel Goede
Comentários