Bon siman – Maar vergeten lost niks op

Bon siman – Maar vergeten lost niks op

16 juni 2025

Bon siman – zo begroeten wij elkaar op maandag op het eiland. Een soort mentale resetknop. Alsof het 1 januari is, elke week weer. We vergeten wat geweest is en beginnen opnieuw.

Eerlijk gezegd had ik deze week geen zin om te schrijven. Er liggen geen zonnige onderwerpen voor het oprapen. De zon zelf laat zich ook al dagen niet zien. Als het geen regenwolken zijn, dan is het wel stof uit de Sahara.

Dan zie je ineens heel scherp in de krant hoe weinig de nieuwe ambulances niet deugen die de directeur van de ambulancedienst heeft aangeschaft. En net op het moment dat ik denk: misschien oordeel ik te hard over de ambulances en FLOW, zie ik de voorpagina. FLOW lag een etmaal plat. En ik was dus niet de enige die zich kapot ergerde aan de non-communicatie.

Alsof dat nog niet genoeg was, stuurde Hans me een artikel door. Een interview met de voorzitter van de Vereniging van Importeurs. De kop: Meer markt, minder overheid.

Dat zinnetje is zo versleten. Zo oppervlakkig. En tóch neem ik de moeite om het artikel te lezen. De voorzitter wijst op de benzineprijs. Een groot deel daarvan bestaat uit accijnzen, zegt hij. Dat klopt. Maar dat is een politieke keuze. De overheid kan die accijnzen verlagen – en in plaats daarvan andere belastingen verhogen.

Het echte probleem is dat we het nooit hebben over wat we bedoelen met “markt” en “overheid”. Zoals ik al eerder schreef: landen die in de jaren tachtig hebben geprivatiseerd en een neoliberale koers zijn gaan varen, kampen vandaag met de gevolgen: armoede, ongelijkheid en klimaatcrisis – om maar wat te noemen.

En wij? Wij zijn ziende blind.

FLOW is geen overheid. Maar het resultaat is ook niet betere service tegen lagere kosten. En de ambulance is “verzelfstandigd” om als bedrijf te functioneren, maar het resultaat is nergens om over naar huis te schrijven.

Ondertussen roept de president van de Centrale Bank juist op om naar alternatieven te kijken, zoals coöperaties – vormen van samenwerking die niet per se “markt” zijn. En wereldwijd zie je een groeiende beweging van burger tot burger, zonder tussenkomst van een winstgedreven markt of een afwezige overheid.

Het blijven herhalen van oude slogans als “meer markt” houdt ons niet alleen achter – het trekt ons achteruit. Kijk naar de huizenmarkt. Die is oververhit door de afwezigheid van de overheid, behalve dan om bouwvergunningen uit te geven. Nu zijn het zelfs bankiers die smeken om overheidsingrijpen, om te voorkomen dat locals geen huis meer kunnen betalen.

We zijn meesters in overleven. Eén van de manieren waarop we dat doen, is vergeten – en de resetknop indrukken.

De problemen verdwijnen er niet door. Maar we kunnen er wél weer een week tegenaan.

Bon siman.

Miguel Goede