Zogenaamd hebben wij veel op met gerechtigheid
DRAFT 2.0
20 juli 2022
Dan ligt er weer een vonnis van de rechter in het kort geding van de Clean Air tegen de overheid. Ik citeer uit het persbericht:
Het gerecht oordeelde dat het Land zich moet houden aan de eerder in een bodemprocedure tegen het Land uitgesproken veroordeling om de normen van de World Health Organization te hanteren, of althans door het Land vast te stellen deugdelijke alternatieve normen. De in 2020 in een ministeriƫle regeling ingevoerde normen zijn volgens het gerecht geen deugdelijk alternatief voor de WHO-normen zoals in het eerdere vonnis bedoeld. De regeling is gebrekkig als wettelijke basis, biedt onvoldoende waarborgen, en het daarin opgenomen normenstelsel zou opnieuw kunnen leiden tot een onrechtmatige inbreuk op het grondrecht van artikel 8 EVRM waarvan - zoals in de bodemprocedure is vastgesteld - jarenlang sprake is geweest.
Wat zegt het vonnis ons. Dat de overheid en de vakbond geen moeite hebben met het schenden van de mensenrechten van de mensen die onder de rook wonen; mensen in de wijken Wishi, Marchena, Kas Chikitu, Kolebra bĆØrde en verder. Enkele dagen voor het vonnis verklaarde een vakbondsleider nog, dat de rechter wel rekening moet houden de werkgelegenheid en de economie. De arbeidsplaatsen zijn belangrijker dan de gezondheid en het leven van medeburgers. Het zijn dezelfde vakbonden die nu herdenken dat in 1922 lokale arbeiders in de haven ontevreden waren en klaagden dat buitenlanders betere werkomstandigheden hadden dan zij. Felix Chacuto speelde een leidende rol in de staking die resulteerde in de eerste cao in de geschiedenis van CuraƧao.
Het vonnis toont ook dat de regering niet regeert. Conform norm of niet, de regering laat het aan komen tot rechtszaken en de rechter neemt beslissingen die de regering had moeten nemen. Want hoe moeilijk is het voor de regering om zelf te begrijpen dat ze internationale normen moet hanteren in belang van burgers? De regering toont dat het hun ontbreekt aan visie en aan lef.
En dit lichtvaardig denken en handelen over mensenrechten is niet nieuw. In 2008 wonnen drie Cubanen een miljoenenclaim tegen de, toen overheidsNV, CDM voor slavernij. Nog in het geheugen ligt het vonnis van de Amerikaanse rechter van 80 miljoen. Uit te betalen aan de drie Cubanen die in onmenselijke situaties schepen moesten repareren als onderdeel van een schuld van Cuba aan CuraƧao. Deze drie stapten in Miami naar de rechter. Vele anderen deden dat niet. Hoe groot de omvang was van deze slavenhandel zal wel nooit bekend worden. Wat we wel weten is dat de gewoonte om arbeiders als zodanig te behandelen niet beperkt bleef tot de drie Cubanen in het Dok.
Maar het zijn mensen uit dezelfde gelderen die excuses eisen van de Nederlandse staat, uitgesproken door niemand minder dan de koning. Willen wij als mens, samenleving, volk en land verder komen, moeten in de spiegel kijken en de dingen zien en benoemen voor wat ze zijn. Want nu is het steeds de splinter in de oog van de ander of de pot die te ketel verwijt dat die zwart ziet. Ik herhaal mijn stelling: ik heb meer wreedheid en onrecht ervaren van afstammeling van slaven āonze zogenaamde eigen mensen- dan van Nederlanders, makambaās.
En mocht men nu denken dat het wel erg ver in het verleden c.q. oude koeien uit de sloot, dan krijg ik gisterenavond het ā2022 Trafficking in Persons Reportā onder ogen. CuraƧao wordt gedegradeerd naar niveau 3, want wij doen onvoldoende ons best om mensenhandel te bestrijden (U.S. Department of State, 2022).
References
U.S. Department of State. (2022). 2022 Trafficking in Persons Report. U.S. Department of State. Retrieved from https://www.state.gov/reports/2022-trafficking-in-persons-report/
Miguel Goede
Comments