Vroeger waren wij trots op onze infrastructuur
DRAFT 2.0
25 mei 2022
Wij dachten dat onze infrastructuur tot de top in de regio behoorden en dachten dat het investeerders en anderen aantrok. De EEGweg, Schottegatweg, onze bruggen, Pater Euwensweg.
Het speelt al een tijdje. Er was niet eens geld om gaten in de weg te dichten. De nieuwe minister heeft wel heel wat gaten gedicht maar het bleef voorlopig daarbij. Het geheel is grijze gouwe lappen deken, zonder strepen op de weg, met krom en scheve vangrails, plat gereden verkeersborden, bermen waar planten woekeren, evenals de niet gereguleerde reclame borden, terwijl de dure geïmporteerde palmbomen sterven. Er is op plaatsen nauwelijks sprake van straatmeubilair Gelukkig doen de stoplichten het weer. Het auto rijden na schermering zou actief ontmoedigd meoten worden. Al menig automobilist is door de rechter vrijgesproken vanweg de slechte infrastructuur. En laten wij de schade aan auto’s niet vergeten. Deze grauwe massa gaat helemaal op grauwe lucht veroorzaakt door het Saharastof en maakt het eiland in de crisis een droevig geheel.
Hoe deze verwaarlozing, die heeft geleid tot verloedering is gekomen, was een geleidelijk proces. Ineens was het wegenfonds en de middel voor onderhoud weg. Vorige jaar was het weer ingesteld en zouden dit jaar of volgend jaar weer middelen zijn om de infrastructuur te onderhouden. Inmiddels zijn alle wegen er slecht aan toe, met misschien de weg naar Westpunt als uitzondering, want die was het laatst onderhouden.
De achterstand is zodanig groot. Het gaat miljarden en zaljaren kosten om weer op het niveau te komen waar wij ooit waren. Dan vraag ik mij af wat al die parlementsleden ieder jaar op die dure Intertraffic beurs in Europa gaan zoeken en wat er nu allemaal wordt gedaan in het dure zogenaamde living lab van TNO. Tegenwoordig schaam ik mij voor de infrastructuur. Het is een symptoom en een symbool van onze algehele verloedering can het eiland.
Miguel Goede
Comments