Omayra Leeflang schreef op haar wall op 29 juni 2013:
“Tegen dit onrecht strijd ik, lees.
Iemand schreef:
Ik was gisteren bij de bank,een oudere man ging zijn pensioen innen,de kassa juf. zei tegen hem,moet je niet natellen? De tranen schoten in zijn ogen. Hij zei waarom? Ik weet toch dat ik hier niks mee kan doen. De bank was vol met mensen, iedereen zuchtte. Erg,erg.”
Ik moest denken aan al die mensen die in Brazilie de staat opgaan om te protesteren tegen de volgende WK voetbal in 2014. Ik zie volgens mij hoe in heel korte tijd wereldwijd de massa nog armer is geworden.
Ik moest aan de volgende post van René Martina denken:
“In no previous epoch of human history has the dark side occupied the foreground of attention to such an extent as it does today. Ugliness, dissonance and evil are now forcing their way into art, music and movies. Detective and crime stories/movies, thrillers, etc. The more blood and killing the better. The decline of the old order is in process, we are unknowingly moving into a new world order! Soon we will have Freddy Kruger hunting us in our dreams and we´ll be afraid to go to sleep, not knowing that we are in a dream already (matrix). God save the queen, ehh sorry I meant the king. Whatever, SOS.”
Dan denk ik aan het gesprek met Ivan op de porch. Op de eerste plaats vertelde ik hem dat Ashley Mauricia vandaag 29 juni 2013 en de dag daarna een doek van 2 km wil schilderen, samen met vrijwilligers van het hele eiland. Ik denk dat het positieve energie oplevert. Het is een in mijn ogen omslachtige manier om weer tot een kunstacademie te komen. Deze is jaren terug wegbezuinigd. Maar een creatieve brain denkt heel anders. Een ding staat vast kunst is een techniek om een mindset 3.0 te bereiken. Ivan gelooft heel sterk in de power van intention en het concentreren op het prostieve. Hij noemt alle grote namen: Louise Hay, Braden, Lynn Mc Taggert etc. Maar je blijft je afvragen: al die mensen die het minder hebben, zijn ze niet positief? De moed zakt me in de schoenen als ik Ashley op de radio om hulp hoor roepen, want van al die mensen die hadden toegezgd toe komen helpen zijn maar vier komen opdagen en er is veel wind.
ik moet ook denken aan di ex-ministerie de hele top van zijn ministerie met een pennestreep naar huis stuurde en daarna prive diep in de persoonlijke problemen belandde. Ik wil mij niet bezighouden met dit negatieve. Hier ben ik het eens met mijn gast.
Ik vroeg Ivan waarom iedereen in de omgeving toekijkt en de slachtoffers niet steunt of helpt. Daar had hij geen antwoord op. Hij begreep wel waarom mensen zo reageren. Ik moet denken aan die persoon die gisteren avond een kras van voor tot achter van mijn auto maakte. Waarom?
Comments