Manuel Carlos Piar
DRAFT 1.0
27 september 2021
Als ik op het podium van Theater Luna Blou zit, varen mijn gedachten naar de Rifwaterstraat en daarna direct naar Plasa Piar. Manuel Carlos Piar werd op 28 april 1774 in Otrobanda, in die straat, geboren. Hij was de zoon een Spaanse koopvaardijzeeman en een Nederlandse mulatta geboren uit een Afro-Venezolaanse vader en een Nederlandse moeder. Piar als keurling moet wel gediscrimineerd zijn in de gesegmenteerde oude Curaçaose samenleving.
Hij ging met zijn moeder in Venezuela aan toen hij tien jaar oud was en vestigde zich in La Guaira. Hij was meertalig en een autodidact. Hij was 23 jaar toen hij zich aansloot zich aan te sluiten bij de Venezolaanse revolutie in 1797. In 1804 heeft hij zich aangesloten bij de Curaçaose militie die met succes vocht tegen de Britse bezetting. Gezien zijn etnische achtergrond lag de aansluiting bij de Haïtiaanse revolutie 1807 voor de hand. Daar voerde hij het bevel over een oorlogsschip. Tegen 1810 stelden zijn militaire ervaring en zijn verlangen naar onafhankelijkheid van de koloniale regeringen hem in dienst van de beginnende Venezolaanse opstand tegen Spanje.
Piar werd in 1817 gepromoveerd tot de rang van opperbevelhebber. Op dit moment, na zijn militaire overwinningen, kwam Piar in conflict met zijn hogere witte criollo-top, waaronder Simón Bolívar.
Naast onafhankelijkheid wilde Piar ook meer machtsdeling, sociale rechten en politieke rechten voor de mestiezen. Ongelukkig met de manier waarop mestiezen waren behandeld door de insulaire Spanjaarden onder het koloniale systeem, had Piar gehoopt op een betere behandeling van de mestiezen na de nederlaag van de royalisten. Het leek er echter op dat dit niet het geval zou zijn. Piar, nu zonder enige troepen om het bevel te voeren, besloot in Guyana te blijven en te lobbyen voor steun voor zijn opvattingen tegen die van de bijna geheel blanke criollo-leiding (Piar was de enige uitzondering). Samen met Piar waren andere zeer hoge militaire commandanten die, om hun eigen redenen, ook tegen het leiderschap van Bolívar waren.
In wat een van de zwartste bladzijden van de onafhankelijkheidsstrijd is, beval Bolívar Piar te arresteren en te berechten wegens desertie, insubordinatie en samenzwering tegen de regering. Op 16 oktober 1817 werd Manuel Piar, opperbevelhebber, door een vuurpeloton geëxecuteerd tegen de muur van de kathedraal van Angostura.
In juni 2021 geeft president Maduro het bevel om de resten van Manuel Carlos Piar bij te zetten in het Nationaal Pantheon, samen met alle helden van de revolutie. Het is symbolisch want door de toestand van de begraafplaatsen waar hij is begraven, zijn z’n stoffelijk resten nog niet geborgen en gaat men er vanuit dat er geen resten meer zijn (Flores, 2021).
Otrobanda is laboratorium van ideeën die mensen ook zet tot handelen. Daarom konden mensen van wereld statuur zich daar ontwikkelen.Otrobanda wacht tot het volk weer connect met de bron. Zij die het reeds hebben ontdekt stralen al.
References
Flores, C. (2021, junio 18). Maduro aprobó trasladar restos de Manuel Piar al Panteón Nacional. Retrieved from noticias24carabobo.com: https://noticias24carabobo.com/maduro-aprobo-restos-manuel-piar-panteon-nacional/
Dr. Miguel Goede
Comments