Happy hour, Sad hour, borrelpraat

Op vrijdag herinner ik mij dat ik ben uitgenodigd voor een happy hour aan huis. Normaal is dat bij een openbare gelegenheid. Maar mijn aangetrouwde tante is ook 83 geworden vandaag en dat wordt ook gevierd. Dus zet je de familie af bij tante en ga je even naar de happy hour om aan je sociale verplichting te doen en uit respect voor je gastheer, waar ik waardering voor heb. Aangekomen bij de borrel ziet het er allemaal goed uit. Tot dat je gastheer ziet staan naast de pedofiele oplichter die nog heeft meegewerkt aan een complot om je weg te werken bij je vorige werkgever, die zich tegenwoordig opwerpt als de "verdediger van het kind". Het is gewoon droevig als je erbij stil staat dat het hier gaat om borrel van een nieuwe stichting die wil werken aan de bewustwording van de rol van de vader, ook na de echtscheiding. Dan heb je ook die idioot die met zware tong iedereen vraagt: Weet je wie Malala is? Als je de vraag niet begrijpt en daarom niet vertelt dat het gaat om dat Moslim meisje uit Pakistan, dan ben je niet werelds en hij wel. Dan begrijp je dat het tijd is om naar tante te gaan. Bij tante is alles goed. Je zit en je klets nergens over, maar je hoort ook weleens wat.