De raad van toezicht FKP stapt op
DRAFT 2.0
20 maart 2022
19 maart 2022 was het in de pers dat die leden van de RvT van het woningbouwbedrijf FKP waren op gestapt. Wat is de casus. In maart 2021 traden ze aan. Enkele weken later werd een nieuwe minister ingezworen. De minister schreef de leden een brief met het verzoek om plaats te maken. Terecht schreven de leden terug dat conform de code corporate governance, zij zullen aftreden conform het aftreedrooster. De minister nam daar geen genoegen mee en bleef de leden bestoken met ‘liefdesbrieven’. In de laatste brief maakt de minister zijn voornemen bekend om de leden te ontslaan en gaf een aantal overwegingen. Bijvoorbeeld dat er een achterstand was acht jaren is in het uitbrengen van de jaarrekeningen. De leden schreven een brief van vijfhonderd pagina’s om uit te leggen dat het ‘uit’ was en stapten op. Ze verweerden zich onder anderen door te wijzen op het feit dat niet verantwoordelijk zijn voor de achterstanden en andere toestanden, maar dat ze al veel hebben opgelost en bezig zijn. De minister vraagt zich nu af, waarom lopen de leden weg; hebben ze iets te verbergen? Al eerder was er een confrontatie tussen de minister en de raad toen er een Nederlander werd benoemd als financieel directeur.
De casus staat niet op zich maar is onderdeel van de corporate governance carousel. Dit is in strijd met de geest van de code. Het geeft aan dat de politiek zich nog steeds op een ongezonde manier bemoeid met dit soort entiteiten. Het gedrag van de minister is afkeurenswaardig.
En het gedrag van de commissarissen? Dat vind ik moeilijker om over te oordelen. Mijn uitgangspunt is dat je niet wegloopt en de entiteit verdedigt. Dat impliceert dat je de directie beschermt. Met het opstappen valt de bescherming nu weg. Punt is dat het een oneerlijke, lange, eenzame strijd is tegen de politiek. De ervaring leert dat de politiek geen grenzen kent in deze, maar het ergste is dat het een eenzame strijd is, want niemand, geen enkele ander instituut, als bijvoorbeeld de media of de rechter, de commissaris zal of kan steunen. Het is zeer begrijpelijk dat een commissaris die deze ervaring al heeft, zegt: ik stap op. Men zou denken dat dit het einde is, maar de ervaring leert dat ook nu gezocht zal worden om het wegjagen van de commissarissen te rechtvaardigen. Nu begint de karaktermoord.
Dr. Miguel Goede
Comments