Armoede en emigratie
DRAFT 2.0
16 mei 2022
Eerder dit jaar werd duidelijk dat de bevolking van Curaçao, de afgelopen vijf jaar, met 9.000 inwoners is afgenomen. Een behoorlijk getal. Wij wisten dat het netto was en waren op zoek naar het reële emigratiecijfer. De analist en politicus Faneyte publiceerde van de week dat tussen 2017 en 2021, 27.354 burgers het eiland hebben verlaten. Dit op een bevolking van 160.000, niet meer. Dat is een behoorlijk aantal. Ergens las ik in een ander verband dat mensen die het eiland hebben verlaten een belastingschuld van 37 miljoen gulden achter laten. Dat lijkt veel, maar is een gemiddelde schuld van nog geen veertienhonderd gulden per persoon. Er zullen ongetwijfeld mensen tussen zitten met een hoge belastingschuld. Maar deze mensen hebben het eiland echt niet verlaten om belasting te ontduiken.
Let wel, de daling is ingezet ruim voor de pandemie, dus dat is niet de oorzaak. Mensen redden het gewoon niet meer en er is geen perspectief voor hen en hun kinderen. De voedselbank melde van de week dat duizenden mensen het niet meer redden zonder een voedselpakket. Ook mensen met een pensioen of een baantje. Een grote massa leeft onder de armoede grens; ook werkende armen.
En het eind van de crisis is nog lang niet inzicht. Het zal leiden tot het verhogen van sociale problemen. De emigratie is de veiligheidsklep die de druk op de ketel reguleert dat het niet onmiddellijk tot een ontploffing komt.
Miguel Goede
Comentarios