DRAFT 2.0
11 augustus 2022
Sinds ongeveer de jaren tachtig is steeds meer van de overheid naar de markt verhuis. Dat is het wezen van privatisering. Voor de jaren tachtig was veel van het maatschappelijk middenveld, de burger, over genomen door de staat. Nu vindt er weer een correctie plaats en gaat het richting één nieuw voorlopig evenwicht waar meer gewicht komt te rusten op het maatschappelijk middenveld. Wij moeten echter voor één ding waken, horizontale, decentrale, laterale samenwerking is niet natuurlijk of vanzelfsprekend. Zeker niet in een samenleving gebaseerd op macht en traditie en dus uitsluiting. Ik voorzie een lange weg van action-learning, learning by doing. Het zal een traject worden van al doende leert men. En zelfs dat is niet vanzelfsprekend; wij zullen allemaal moeten leren dat wij aan het leren zijn. Er zijn gelukkig al vele voorbeelden waarin burgers elkaar opzoeken en elkaar hebben gevonden en gezamenlijk hun eigen problemen oplossen.
Om niet af te leiden van mijn punt, noem ik geen voorbeelden. Maar laat ik dit delen. Eén van de dingen die wij moeten leren is om goed te luisteren naar de ander, genuanceerd te reageren op de ander, door goede verhelderende vragen te stellen en om te zoeken naar het gemeenschappelijk; dat waar men het wel met elkaar over eens is. Te Vaak wordt er gepolariseerd en resulteert het in een negatieve uitwisseling dat alleen maar energie verslint. En zelfs als de ander een andere mening heeft, is het de vraag of dat erg is. Voor mensen en partijen die eerder hiërarchisch waren zal de overgang ook groot zijn, met alle weerstand dat dat met zich mee kan brengen. Dat brengt mij op het volgende. Het is goed om consistent te zijn, maar het is veel beter om met de tijd van standpunt te veranderen als men heeft geleerd. Dat heet dan ontwikkeling en groei.
Miguel Goede
Comments