Aardverschuiving en Tsunami
DRAFT 3.0
30 maart 2023-03-28
De opkomst van BBB (Boeren Burger Beweging) tijdens de laatste Provinciale Staten Verkiezingen werden door vele politici, analisten en observatoren aangeduid als een aardverschuiving. Deze, volgens mij, one-issue partij kwam ogenschijnlijk uit het niets en werd ineens de grootste van het land. Ik heb nog geen diepere analyse verricht. Maar ik heb de indruk dat het een protest geluid is van een diepere en langere heersende onvrede over de traditionele Haagse politiek, dat minstens teruggaat tot de toeslagenaffaire die heeft geleid tot het einde van Rutte III. Tot voor kort werd deze onvrede ook geuit door de politicus Pieter Omtzigt die pleit voor een nieuw sociaal contract.
Dat is een relatief lange introductie van een schrijven over Curaçao. Ook op Curaçao is er onderwater een aardverschuiving van onvrede en een tsunami opkomst. Dat moet reeds nu te registreren zijn om de warning systems. Het wantrouwen in de politiek is al van enkele decennia en neemt alleen maar verder af. De verkiezingen zijn steeds een uiting van ongenoegen met de zittende regeringen en het plaatsen van hoop op een ander die de zittende regering afmaakt in de campagne en gouden bergen beloofd, dit vermengt met dosis anti-Nederland en racisme. Het
Op dit moment na de COVID-19 pandemie stel ik vast dat de cijfers van de pandemie van psychische klachten ook hier blijven stijgen. Veel mensen hebben een kort lontje. Dat merk je in het verkeer en bij andere sociale interacties. Dat is ook te meten door de hoge incidentie van relationeel- of huiselijk geweld.
De mensen die ik echt spreek betrap ik op een groot ongenoegen met de (politieke, economische en sociale) situatie op het eiland. Dit (collectief) ongenoegen is een enorme druk op ons systeem dat een uitweg zoekt. De massale emigratie fungeert als veiligheidsklep, maar de meerderheid kan niet emigreren want dat vergt geld en organisatie, zaken die deze groep ontbeert.
Ook hier verwachten de mensen die ik spreek al een paar verkiezingen een tsunami, maar die bleef steeds uit. (De laatsten die wij ons herinneren zijn, de opkomst van de PAR in 1994, MFK in 2010 en PAIS in 2012. De laatste en voorlaatst kunnen wij vraagtekens bij stellen.) Met het uitblijven van resultaten van de huidige regering, afgezet tegen de gedane belotes―met name op het gebied van economie, de eenzijdige groei van het toerisme en de daarmee gepaard gaande toename van beton, glas, staal en asfalt, en in deze context gecombineerd met gevallen van corruptie, met als gevolg het maar niet herstarten van de raffinaderij―is de onvrede ongekend hoog. Uitspraken van Statenleden dat Curaçao maar in beslag genomen cocaïne moet te verkopen aan Nederland is olie op het vuur.
De mensen die ik spreek praten bijna als onredelijke mensen in termen als dat alles wat nu is en was moet oprotten. De jongere onder hen bedoelt niet alleen de politiek maar de hele generatie van baby boomers. Maar men is dermate irrationeel want men weet niet wie, wat of hoe er iets nieuws moet komen. Want de aanwezigheid van een alternatief―als BBB in Nederland―is een conditio sine qua non voor een politieke tsunami.
Miguel Goede
Comments