Who Rules The World?

Who Rules The World?

DRAFT 3.0

16 maart 2023

Een ander boek dat ik na een studiereis heb laten liggen is het boek van Noam Chomsky. De man is 94 en nog altijd actief. Hij is emeritus hoogleraar aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT). Als expert in taalkunde heeft hij geschreven over een breed scala aan onderwerpen, waaronder oorlog, media en politiek. The Observer noemt hem “The world’s greatest public intellectual.” Hij doet mij denken aan Peter Drucker die 95 jaar is geworden en die ook gewoon door heeft gewerkt. Chomsky heb ik laat ontdekt en eerlijk gezegd zie ik de fascinatie met zijn werk niet, wat niet betekent dat het niet goed zou zijn.

Hij stelt in dit boek dat de wereld complex is (Chomsky, 2017), en dat is nog voor de pandemie. Hij benadert de wereldpolitiek vanuit de het perspectief van de Verenigde Staten. Tot mijn verbazing merk ik dat ik niet de enige ben die geen fan is van dit boek. Een van de punten is dat zijn schrijfstijl niet prettig leest.

De bijdrage van de schrijver is een kritische analyse van de Amerikaanse rol. Chomsky staat bekend om zijn extreme politieke en ideologische standpunten. Hij is een mediacriticus, een politieke tegenstander van wat hij beschrijft―sinds de oorlog in Vietnam―het Amerikaanse imperialisme.

Het boek verkent deze hoofdthema’s:

• De rol of verantwoordelijkheid van intellectuelen

• Terrorisme / de Verenigde Staten als terroristische staat

• De corruptie van democratische systemen door financialisering

• Het verval van de Verenigde Staten

• De driehoek VS, Israël en Palestina

• Uitdagingen die komen

• Verontwaardiging

De auteur komt tot de volgende conclusies. Dat Intellectuelen kunnen bijdragen, maar in de praktijk vormen dissidente ideeën een bedreiging.

Dat de perceptie van terrorisme is bevooroordeeld. Dat de Verenigde Staten en hun toevlucht tot foltering zorgden voor meer radicalisering en terrorisme. Dat de Verenigde Staten een terroristische staat zijn die al jaren zijn toevlucht neemt tot terroristische methoden, van Cuba tot moderne drones.

Er is sprake van een Amerikaanse achteruitgang. De Verenigde Staten hebben geen concurrenten die het wereldleiderschap kunnen overnemen. Vooral omdat China en India arme landen zijn.

Iran was nooit een nucleaire dreiging, maar de VS is ‘s werelds grootste gevaar. Het buitenlands beleid van de VS ter ondersteuning van Israël is verantwoordelijk voor de Palestijnse crisis.

Democratische samenlevingen worden bedreigd door bedrijfsbelangen en financialisering. Bedrijfsbelangen en een terroristische staat regeren hoogstwaarschijnlijk de wereld...

Zoals eerder vermeld, is Noam Chomsky een politiek activist die bekend staat om zijn duidelijke standpunten over het Amerikaanse imperialisme. Dit betekent dat Who Rules The World? een bewust polemisch boek is dat tot doel heeft de gevestigde aan de orde te stellen. Lezers zijn natuurlijk vrij om het eens of oneens te zijn met de conclusies van de auteur. Maar wanneer het in een bredere context wordt geplaatst, levert het boek iets op.

Ondanks stijl gerelateerde kritiek, Who Rules the World? is het één van die boeken die bijdragen aan het debat over verleden en heden door op een directe, frontale en abrupte manier vragen te stellen. Noam Chomsky heeft het hier over verschillende wandaden! De belangrijkste bijdrage van het boek blijft dan ook het vermogen om de status quo te verwerpen, de gevestigde orde ter discussie te stellen en lezers zich af te laten vragen of er uiteindelijk iets misgaat in het huidige systeem.

Na het verschijnen van het boek is er het nodige gebeurd. Donald Trump werd eind 2016 verkozen tot president van de Verenigde Staten met een programma "make America great again". De Verenigde Staten hebben sindsdien de tafel van handelsbesprekingen verlaten na die jarenlang te hebben geleid. Dus? Chomsky’s ideeën over imperialisme en de Amerikaanse neergang zouden nieuwe dimensies kunnen krijgen.

Chomsky beschouwt India en China als arme landen met interne problemen die daarom niet in staat zijn om het Amerikaanse leiderschap te vervangen. Toch blijkt dat Peking het leiderschap van de VS op handelsgebied heeft overgenomen na het aan de macht komen van president Trump.

Financialisering is hier een ander interessant punt. In de Verenigde Staten gaat de trend momenteel in de richting van het overtreden van de regels voor bankieren zoals vastgelegd. Daarom lijken de huidige trends op de een of andere manier Chomsky’s ideeën en argumenten over de invloed van banken op het systeem te erkennen.

Het boek geeft ook stof tot nadenken over de nucleaire gebeuren. Chomsky bespreekt de nucleaire spanningen in het Midden-Oosten als hij vraagt of Iran ooit een gevaar voor de wereld is geweest. De situatie in Iran is sindsdien gekalmeerd. Maar met Noord-Korea blijft het debat meer dan ooit levend. Voeg daaraan toe de pandemie en het uitbreken van de oorlog in de Oekraïne.

Al met al, in een context die wordt gedomineerd door de Amerikaanse politiek en mondiale spanningen waaraan de VS op de een of andere manier aan bijdragen, biedt het boek relevante, polemische en contextuele stof aan mensen die geïnteresseerd zijn in het aanscherpen van hun geest en nadenken over mondiale politieke en economische problemen kunnen proberen te lezen. Sommige lezers zullen het met Chomsky eens zijn, anderen niet, dat is zeker.

References

Chomsky, N. (2017). Who Rules The World. Pinguin Random House.