Waar ik mij aan erger

Waar ik mij aan erger

DRAFT 3.0

31 mei 2023

Irritatie is een groot woord, maar dat past ook. Naar aanleiding van mijn tekst over alle gevallen notabelen van ons dorp en het artikel over 30 mei 1969, krijg ik ook dit soort reacties: Heb je gekeken naar Nederland? Het is toch een wereldwijd fenomeen of –probleem? Het komt erop neer dat wij niet de enige zijn en er toch niets aan kunnen veranderen.

Het komt neer op: kuchu a korta’mi; bus a bai laga’mi. Voor iedere oplossing tien problemen erbij. Het is het ‘ja-maar-denken’. Het is de slachtofferrol. De Calimero-rol. Iemand eindigt met: heb geloof in de mensheid, het zal wel weer goed komen. En het zijn ook mensen met een opleiding die zo reageren. De uitkomst moet zijn dat het niet aan ons ligt, dat het niet onze schuld is, en dat wij er toch niets aan kunnen doen. Men heeft het niet eens in de gaten. Het komt erop neer dat wij niets kunnen doen aan onze corruptie en zeker niet aan de klimaatveranderingen. Het blijft bij positief blijven, vertrouwen hebben, hoop, bidden en mediteren. Hoe kan een mens, een dorp, een volk zo leven en vooruit komen?

Miguel Goede