Van Somoza tot Ortega

Van Somoza tot Ortega

DRAFT 2.0

26 juli 2022

In de jaren tachtig was Nicaragua dagelijks in het nieuws in Nederlandvanwege de burgeroorlog tussen president Somoza en de Sandinistas.

In 1979 lukt het de dan 33 jarige guerrillaleider Daniel Ortega Somoza in het nauw te drijven. In 1984 werd Ortega gekozen tot president. Hij zou aan de macht blijven tot 1990, wanneer hij verliest van een centrum-rechtse coalitie. In deze periode had hij te maken met de zogenaamde Contras die door de Verenigde Staten werden gesteund.

Bij de Nicaraguaanse algemene verkiezingen van 2006 kwam Otrega weer an de macht. Volgens de grondwet van toen was hij niet meer herkiesbaar. Desondanks deed Ortega opnieuw mee en won de Nicaraguaanse algemene verkiezingen van 2011 te midden van beschuldigingen van fraude. De economische groei tijdens de meeste van die twee perioden was sterk mede door het toerisme. De verkiezingen van 2016 werden gedeeltelijke geboycot door de oppositie en opnieuw waren er beschuldigingen van verkiezingsfraude. Het Nicaraguaanse kanaal was een onderwerp van openbaar debat en enige controverse. Vanaf 19 april 2018 leidde oder ander geplande hervorming van het socialezekerheidsstelsel tot de Nicaraguaanse protesten 2018-2022. De regering reageerde met geweld en harde repressie.

In 1502 landde Christoffel Columbus op de kust van Nicaragua. De Europeanen verkenden echter pas in 1522 het binnenland. De Spanjaarden veroverden Nicaragua en verdeelden het land onderling in grote landgoederen, die de inheemse bevolking moest bewerken. Dit patroon zien wij in grote delen van Latijns Amerika. In de 17e eeuw vielen Engelse, Nederlandse en Franse piraten soms de Atlantische kust van Nicaragua aan. Tot het begin van de 19e eeuw veranderde er echter weinig in Nicaragua.

Nicaragua werd in 1821 onafhankelijk van Spanje en werd een aantal jaren onderdeel van het Mexicaanse rijk. Daarna sloot het zich aan bij een groep nabijgelegen landen met een centrale regering in Guatemala-Stad, genaamd Provincies van Midden-Amerika. Nicaragua splitste zich in 1838 van de groep en werd volledig onafhankelijk.

In de 19e eeuw was Nicaragua verdeeld tussen liberalen en conservatieven. Ook dit patroon zien wij vaak in Latijns Amerika. In 1855 greep een Amerikaanse, William Walker genaamd, de macht in Nicaragua en in 1856 riep hij zichzelf uit tot president. In 1857 werd verdreven. Maar de inmenging door de Verenigde Staten bleef.

In 1893 Jose Santos Zelaya zichzelf dictator van Nicaragua. In 1909 werd Zelaya gedwongen af te treden. In 1912 stuurden de VS mariniers om Nicaragua te bezetten. Ze bleven daar tot 1933.

In 1936 werd Anastasio Somoza Garcia dictator van Nicaragua. Hij en zijn familie regeerden de volgende 42 jaar over het land. In 1967 kwam Anastasio Somoza Debayle aan de macht.

Ondertussen werd in 1961 het Frente Sandinista de Liberacion of Sandinista National Liberation Front (FSLN) gevormd. Ze begonnen een lange guerrillaoorlog. In 1972 werd Managua getroffen door een zware aardbeving. Somoza en zijn mensen namen veel van de internationale hulp op zich en de oppositie tegen zijn regime groeide. In 1978 verspreidde de opstand zich over Nicaragua. Ten slotte lanceerden de Sandinisten in 1979 een offensief. Op 17 juli 1979 vluchtte Somoza naar het buitenland en op 19 juli namen de Sandinisten Managua in.

Daniel Ortega werd in 1984 president van Nicaragua. Ondertussen verslechterden de betrekkingen met de VS. In 1990 won de oppositie tegen de Sandinisten de Union Nacional Opositora (UNO) de verkiezingen,Violeta Chamorro werd de eerste vrouwelijke president van Nicaragua. In 1997 werd Arnoldo Aleman president. Hij werd gevolgd door Enrique Bolanos. Daniel Ortega werd in 2006 weer tot president gekozen. In 2011 werd hij herkozen.

En daar is Nicaragua nu beland; de bevrijder van toen in nu de 76 jarige onderdrukker van vandaag. Vandaag de dag is Nicaragua nog steeds een arm land. Nicaragua is een agrarische natie, maar toerisme is een groeiende industrie.

Miguel Goede