- _
Praten vs. Doen: Een cultuur van afwachten doorbreken
Praten vs. Doen: Een cultuur van afwachten doorbreken
DRAFT 5.0
1 augustus 2023
Zoals reeds gesteld, in onze samenleving komt het vaak voor dat we meer praten dan daadwerkelijk actie ondernemen, zijn er ook situaties waarin er wel . Hoewel het gebrek aan financiƫle middelen en personeel vaak wordt aangevoerd als oorzaak van dit fenomeen voldoende middelen zijn, maar er nog steeds niets gebeurt. Een ander aspect dat ons ervan weerhoudt om actie te ondernemen, is de angst om fouten te maken. Hier worden fouten niet gezien als leermomenten, maar eerder hard afgestraft.
Deze terughoudendheid om in actie te komen kan (door sommigen) worden verklaard door de invloed van kolonialisme en slavernij op onze cultuur. In deze structuren werden denken en doen ontmoedigd door middel van strenge bestraffingen. Dit heeft ertoe geleid dat we vaak wachten op instructies en weinig ondernemen uit angst voor consequenties. In zekere zin beschouwt men niets zelfs als een vorm van verzet tegen onrechtvaardige structuren.
Het onderwijssysteem heeft tot op zekere hoogte bijgedragen aan deze mentaliteit, maar het eerder genoemde patroon is niet doorbroken. Hoewel er sinds de onderwijshervormingen een mondige generatie is ontstaan die snel hun mening geven, blijft het daadwerkelijk ondernemen van actie achterwege. Een treffend voorbeeld hiervan is de vervuiling op het eiland. Velen bekritiseren dit probleem, maar het zijn voornamelijk Europese Nederlanders die voorop gaan en daadwerkelijk het vuil opruimen. Gelukkig sluiten steeds meer lokale mensen zich aan en nemen het soms zelf over, maar het toont aan dat er een kloof is tussen praten en daadwerkelijk doen.
Het is gemakkelijk om verklaringen en excuses te vinden waarom we meer praten dan doen, maar dit zal onze problemen niet oplossen. Om vooruitgang te boeken, moeten we ons richten op onderzoek (rapporteren) en dialoog, maar uiteindelijk moeten we overgaan tot actie, uitvoering en een evaluatie achteraf. Alleen zo kunnen we leren en verder handelen.
Het doorbreken van deze cultuur van afwachten vereist moed en vastberadenheid. We moeten leren van onze fouten in plaats van ze te vrezen en deze lessen toepassen om vooruitgang te boeken. Het is tijd om onze woorden om te zetten in daden en verantwoordelijkheid te nemen voor de problemen die ons omringen. Alleen dan kunnen we echte verandering teweegbrengen en een positieve impact hebben op onze samenleving en ons eiland.
Miguel Goede