Onrust in Suriname
DRAFT 3.0
3 maart 2023
De afgelopen weken was het niet alleen onrustig in Suriname maar liep het uit de hand. Het lijkt wel een afleidingsmanoeuvre om er nu op Curaçao over te beginnen, gegeven de grote problemen waarmee het eiland zelf mee worstelt; vervalste document in het proces om een nieuwe partner voor de raffinaderij te vinden en het feit dat bestuurders van BZV zijn veroordeeld voor mismanagement en dat de minister een onverteerbare rol heeft vervuld en het wachten is op dat zij haar politiek conclusie trekt. Maar daar kom ik nog op terug en het Suriname verhaal is relevant.
Hoe kunnen wij de situatie in Suriname begrijpen? Zonder de hele geschiedenis erbij te halen moeten wij terug naar de onafhankelijkheid in 1975. In 1980 was er de staatsgreep. In 1982 waren de traumatische decembermoordenwaar Bouterse voor is veroordeeld. Mogelijk dat de immuniteit van het presidenschap hem motiveerde deze na te streven. In 1987 vindt het land de weg terug naar de democratie. Geleidelijk maar steady ontstond er een patroon dat Bouterse op en af regeerde. De regering Wijdenbosch (1996-2000) was de eerste regering Bouterse. Deze werd afgewissel door president Venetiaan van 2000 tot en met 2010. Bouterse was president van 2010 tot en 2020. In de periode dat Bouterse president is, is hij erg royaal en loopt de staatskas leeg en moet de regering die hem aflost harde maatregel treffen om orde op zaken te stellen. Regering Santokhi―2020―is dus zo’n regering die met hoge verwachtingen aantrad. Ik denk dat de kiezer ook rekening hield met hervormingen en maatregelen. En was er hoop vanwege de grote olievondsten, met het buurland als grote voorbeeld.
Waar ging het fout? Regering Santokhi verspeelde alle goodwill met door nepotisme en patronage; met het benoemen van zijn vrouw en andere familieleden. De boodschap die dat uitzond was dat ook deze nieuwe regering niet primair de belangen van het volk diende. En toen de maatregelen genomen moesten worden was er geen moreel leiderschap. Sommigen stellen dat Santokhi gee optie dan zich omringen met vertrouwelingen om hem te beschermen.
Wat is nu de relevantie voor Curaçao? Ook hier wisselen ‘nan’ (zij) en ‘nos’ (wij) elkaar af. En steeds lijkt het erop dat ‘nos’ hetzelfde is als ‘nan’ of erger. Tot nu toe lijkt het erop dat de kiezer dit gelaten over zich heen laat komen. Zij die het niet meer volhouden emigreren naar Nederland of BES. Net als Suriname zijn wij in een vicieuze cirkel die wij niet weten hoe deze te doorbreken. Structuren als Cft hebben het nog niet gerealiseerd en Coho is afgeblazen. De zorgen dat wij zullen afglijden naar het niveau van Suriname zijn terecht.
Miguel Goede
Comments