DRAFT 4.0
24 december 2023
Het is twee dagen voor Kerst, en terwijl iedereen druk bezig is met last-minute agenda's en kerstinkopen, ervaar ik een mix van kerststress en irritaties bij mezelf. Mijn rust vind ik in het lezen van mijn kerstcadeau, "How Democracies Die" van mijn dichter. Het boek begint met het verhaal van Chavez in Venezuela, een leider die democratisch gekozen werd, na een mislikte staatsgreep, maar uiteindelijk het systeem manipuleerde om aan de macht te blijven.
De herinnering aan een recent gesprek met Mariano Heijden in Perspektiva op 18 december komt naar boven. Hij stelde dat Curaçao een 'Nayib Bukele' nodig heeft, verwijzend naar sterke leiders. Mijn weerwoord was dat je eenmaal een sterke man aan de macht niet gemakkelijk kwijtraakt.
Ik dacht aan de artikelen van Karel Frielink over Javier Milei in Argentinië die in de eerste dagen van zijn presidentschap een neoliberaal programma afkondigd dat overal terwereld heeft gefaald en de middenklasse heeft verwoest. En er dus nu grote protesten zijn.
Terwijl ik me verdiep in twee documentaires over Desi Bouterse, gestuurd door mijn vriend Anthony Maria die onlangs zijn laatste oordeel ontving op 20 december, valt me op dat in 1980 corruptie en armoede de voedingsbodem waren voor militaire machtsovernames, een patroon dat ik ook zie in Venezuela, San Salvador, en Argentinië.
Te midden van deze gedachten bereikt me, via Etinne Ys, de recente peiling van Maurice de Hond, waaruit blijkt dat Geert Wilders en de PVV in Nederland verder zullen groeien. Ook daar heerst groeiende onvrede. Dit brengt me bij het boek "De Perfecte Storm; Op zoek naar een nieuwe balans" dat ik als verjaardagscadeau ontving van mijn vriend Ivan Kuster. Auteur Jan Rotmans beschrijft hoe alles vast lijkt te zitten, en onvrede heerst. Hij is optimistisch over een betere balans, maar benadrukt dat dit niet vanzelfsprekend is.
In deze perfecte storm, zowel wereldwijd als op Curaçao, is waakzaamheid geboden. Samen moeten we de transitie maken zonder te vervallen in de uitzichtloze weg van extremisme. Laten we deze kerstperiode aangrijpen voor reflectie en streven naar een nieuwe balans, wetende dat verandering niet vanzelf komt, maar dat wij als gemeenschap een cruciale rol spelen in de richting die we kiezen.
Miguel Goede
Comments