De jongenscrisis - Op zoek naar oplossingen
DRAFT 4.0
8 november 2023
Decennialang heb ik geroepen dat mannenemancipatie net zo serieus genomen moet worden als vrouwenemancipatie. Maar meestal werd ik met ongeloof of lacherigheid ontvangen. Het lijkt erop dat het tij begint te keren, want ik was aangenaam verrast toen ik las over Menno Sedee's discussie over de “jongenscrisis.” Het is echter niet de eerste keer dat dit onderwerp ter sprake komt. Jaren geleden schreef een collega hier op Curaçao al over “The Boy's Problem,” (Narain, 2010) maar dat terzijde.
Het kernpunt van Sedee’s artikel is of jongenscoaching in het onderwijs kan bijdragen aan het aanpakken van de jongenscrisis. Al vijfentwintig jaar halen jongens over het algemeen lagere schoolniveaus dan meisjes, en dit fenomeen is niet beperkt tot Nederland en Curaçao; het is zelfs merkbaar in landen als Saoedi-Arabië.
De oplossing lijkt af te hangen van de diagnose die men stelt voor de achterstand van jongens. Moeten jongens veranderen of moet het onderwijs veranderen? Eén voorgestelde factor is de toenemende feminisering van het onderwijs, waar veel meer vrouwelijke leerkrachten zijn dan mannelijke. Dit zou kunnen leiden tot een gebrek aan rolmodellen voor jongens. Daarnaast rijst de vraag of meisjes van nature zelfstandiger en gedisciplineerder zijn, of dat dit aangeleerd gedrag is. Dit is een kwestie waarover de wetenschap verdeeld is, en het lijkt zowel nature als nurture te omvatten.
Meisjes worden vaak aangemoedigd om te voldoen aan verwachtingen en ijverig te zijn, terwijl school voor jongens niet altijd als “cool” wordt beschouwd. Het categoriseren van bepaalde eigenschappen als typisch mannelijk of vrouwelijk kan leiden tot stereotypering, wat de zaak nog complexer maakt.
Jongenscoaching lijkt in tegenspraak met het wetenschappelijk inzicht dat een geslachtsspecifieke benadering niet noodzakelijkerwijs helpt. Echter, soms kan persoonlijke coaching jongens helpen om beter in hun vel te zitten en te slagen op school, zelfs als ze een jaar over moeten doen.
Het is een gecompliceerde kwestie, en er is geen eenvoudige oplossing. Het belangrijkste is dat wij blijven nadenken, onderzoeken en in dialoog gaan om manieren te vinden om zowel jongens als meisjes te ondersteunen bij hun onderwijservaring, zonder stereotypering en discriminatie. Het doel moet altijd zijn om gelijke kansen en succes voor alle studenten te bevorderen.
References
Narain, G. (2010). The Boy Problem: Gender differences in education participation on the islands of the Netherlands Antilles. Willemstad: National UNESCO Commission of the Netherlands Antilles.
Miguel Goede
Comments