De controverse over het inkomen van medische specialisten: Een reflectie
DRAFT 3.0
28 juni 2023
De discussie over het inkomen van medische specialisten houdt aan en roept emoties op. Het is belangrijk om te erkennen dat medische specialisten ook gewoon vrienden en kennissen zijn. Zij hebben recht op een goed inkomen. Echter, de kwestie wordt steeds meer beladen met emoties. Onlangs, op vrijdag 23 juni 2023, hoorde ik dr. Aishel Isenia in een gerenommeerd programma zijn standpunt uiten. Ik hecht er bijzondere waarde aan zijn woorden omdat hij zelf als arts uit die wereld komt en dus geen buitenstaander is. Hij stelde dat het reguleren van het inkomen van specialisten een verkeerde gang van zaken is, dat dokter zijn een roeping is en dat het niet de bedoeling is om schatrijk te worden. Hij benadrukte ook dat het niet waar is dat specialisten een torenhoge studieschuld hebben, omdat ze tijdens hun opleiding al een salaris ontvangen van ongeveer 5000 euro. Zijn woorden resoneren met het idee dat de zorg steeds meer is gecommercialiseerd, waarbij alles om geld lijkt te draaien.
Op zaterdag 24 juni 2023 luisterde ik naar Tertulia, waar de dame aan tafel haar emoties de vrije loop liet en betoogde dat een kinderarts dagelijks 20 uur werkt en vaak levensbelangrijke beslissingen neemt. Ze benadrukte dat deze professionals recht hebben op een goed salaris. Anderen daarentegen, zoals politici zonder behoorlijke opleiding, oordelen nu over het inkomen van medische specialisten. Dit roept vragen op over de rechtvaardigheid van deze situatie.
Op 25 juni 2023 ontving ik een bericht waarin wordt gesteld dat wij ondankbaar zijn omdat specialisten tijdens de pandemie dag en nacht voor ons klaarstonden en wij nu hun hogere salaris niet willen verdedigen. Een heel typische opmerking, want er wordt met geen woord gerept over het andere zorgpersoneel, met name de verpleging, die inderdaad keihard heeft gewerkt tijdens de pandemie en niet dik is betaald.
Het verzet van medische specialisten in het verleden tegen het aantrekken van meer specialisten, vanwege de wachtlijsten, roept bij mij herinneringen op. Het lijkt duidelijk dat dit een vorm van kunstmatige schaarste was, met als gevolg hogere inkomens voor de specialisten. In deze context wordt nu aangevoerd dat medici uit de regio een opleiding van minder niveau hebben genoten en dat zij ook veel verdienen, terwijl al jarenlang patiënten voor specialistische zorg naar de regio worden gestuurd, voornamelijk naar Colombia.
Het is opmerkelijk dat nu de hoge werkdruk wordt aangevoerd als argument voor hogere inkomens.
Dit doet denken aan een ‘godcomplex’. Hoewel de term niet-klinisch is, verwijst het naar een persoon die ervan overtuigd is dat hij of zij meer kan bereiken dan menselijkerwijs mogelijk is. Het idee dat artsen over leven en dood beslissen, zaken die traditioneel tot het domein van God behoren, kan bijdragen aan dit gevoel van ‘goddelijkheid’. Echter, het is ook belangrijk om te erkennen dat dit idee mede in stand wordt gehouden door onze eigen angsten voor ziekte en sterfte. Daarom verdedigen we de privileges van specialisten, want in tijden van nood moeten zij ons of onze geliefden redden. Dit alles is geworteld in de menselijke angst voor de dood.
Het is van belang om te erkennen dat we specialisten, geld en privileges boven onze medemensen plaatsen uit angst voor de dood. Hierdoor verliezen we de focus op het bestrijden van de armoede die steeds verder toeneemt. Op dit moment leeft al 31,3% van de bevolking onder de armoedegrens. Bovendien is er een correlatie tussen inkomen en gezondheid: hoe armer men is, hoe zieker men vaak is. Mensen met een laag inkomen hebben bijvoorbeeld minder toegang tot preventieve gezondheidszorg, zoals het eten van verse groenten en fruit of regelmatig sporten. Het is essentieel om deze ongelijkheid aan te pakken.
Mogelijk speelt het hoge salaris van ministers en Statenleden, bewust of onbewust, een rol. In die zin dat politici relatief een hoog salaris verdienen dat omgekeerd evenredig is met hun output en de kwaliteit. Dit leidt bij andere inkomens, met name de topinkomens, tot onvrede over het eigen inkomen dat zich vertaalt in de eis van een hoger salaris.
De controverse over het inkomen van medische specialisten is een complex vraagstuk dat verschillende perspectieven en emoties oproept. Hoewel specialisten recht hebben op een goed inkomen, is het ook belangrijk om kritisch te kijken naar de bredere maatschappelijke gevolgen. Door de focus te verleggen van specialisten, geld en privileges naar het bestrijden van armoede en het bevorderen van meer gelijkheid, kunnen we streven naar een rechtvaardiger en gezonder samenleving.
Miguel Goede
Comments