Balans; wij en ik
DRAFT 2.0
27 augustus 2022
Balans is een wezenlijk concept waar ik nog zelden van hoor. De balans is letterlijk zoek. En dat merken wij ook want bijna alles is uit evenwicht. Andere culturen hebben het concept als essentieel onderdeel van hun leven met de yin yang filosofie. Ook denk ik soms dat er een verband is tussen links en rechts op het politieke spectrum. Links is meer 'wij' en rechts is meer 'ik.' Ook daar meen ik het zoeken naar een nieuw evenwicht waar te nemen.
Een belangrijke balans dat er moet zijn is dus die tussen ‘wij’ en ‘ik.’ (Ik moet altijd hierbij vermelden dat dit de essentie van de wijsheden is van mijn overleden mentor Wim de Vrijer.) De stelling is dat een individu en de samenleving moet streven naar de balans tussen ‘wij’ en ‘ik.’ Sind de jaren tachtig zijn wij steeds verder doorgeslagen naar ‘ik,’ het eigenbelang, egoïsme. Sommigen stellen dat de pandemie het resultaat is van de disbalans tussen natuur en mens, ook de klimaatcrisis is het een uiting van disbalans.
Ook lokaal zijn wij totaal uit evenwicht, dat kan niet anders want wij zijn onderdeel van het geheel. Het is belangrijk om de disbalans te herkennen en erkennen om het bewust te kunnen herstellen. Zo is er geen balans tussen natuur en (economische) ontwikkeling. Er is geen balans tussen jong en oud en dus wij vergrijzen. Tussen onze uitgaven en inkomsten dus kunnen wij ons steeds minder permiteren en groeien onze schulden. Tussen emigratie en immigratie en krimpt onze bevolking. Wij zijn meer lokaal gericht dan globaal. Meer op onze identiteit dan universeel gericht. Meer op het verleden (de geschiedenis) en minder op toekomst (onze visie). Er is geen balans tussen de domeinen: markt, overheid en maatschappelijk middenveld. Er is geen evenwicht tussen minimumloon en topinkomen; er is geen middenklasse meer.
Om het balans te herstellen moeten wij opschuiven of verschuiven. Dat moeten niet alleen de topinkomens begrijpen; het gaat niet alleen om het eigen inkomen maar om de inkomensverdeling. Dat moeten de importeurs en supermarkten begrijpen; het gaat niet alleen om hun marge, maar ook de marge die de consument kan betalen.
Miguel Goede