Amigu di Tera
DRAFT 3.0
23 februari 2023
Ik ontving ongeveer twee weken geleden uit handen van Lloyd Narain het boekje van de hand van Ton de Jong. De titel: “De vuile kant van Curaçao; 35 jaar strijd en beleid” (de Jong, 2023). Het is behalve het verzamelen en vastleggen van informatie ook een ode aan Lloyd Narain en Yvette Raveneau―in welke volgorde men die twee namen ook wil plaatsen. 35 jaar geleden was milieubeweging niet alleen militant maar werden ze ook vijandig ontvangen door, laat ik het noemen, de gevestigde orde.
Tegenwoordig is het onderwerp milieu mainstream in het gesprek. Maar is het concreet moet worden valt er nog een wereld te winnen. Dit is niet uitsluitend te wijten aan internationale ontwikkelingen maar is zeer zeker de verdienste van Amigu di Tera. In die zin is mogelijk de missie van de organisatie gerealiseerd. Maar men moet niet te optimistische wezen, want de stem van de aarde is broos. De volgende vraag heb ik al jaren: waar is de nieuwe generatie die de stem van de natuur vertolkt?
Er is inderdaad, zoals de Jong stelt, een waaier aan organisaties ontstaan―SMOC, Clean Air Everywhere, Cleanup Curaçao, en andere―maar kan het eiland verder zonder een overkoepelend en bindend geweten op het gebied van duurzaamheid? Ik denk van niet. Maar hoe zorgen wij dat Amigu di Tera blijft voortstaan? Dat is een probleem waar veel van dit soort organisaties mee wordtelen.
References
de Jong, T. (2023). De vuile kant van Curaçao; 35 jaar strijd en beleid. Willemstad: Prins Bernhard Cultuurfonds.
Miguel Goede
Comments