Adieu Facebook

Op 3.0 januari 2014 verlaat ik Facebook in ieder geval voorlopig. Het zat er aan te komen. De discussies waren gewoon niet vruchtbaar meer: overdreven positieve reacties, niet onderbouwd commentaar van iedere keer dezelfde mensen op bijna ieder post die ik plaats, een soort verbod op kritiek. Ik had iemand "unfriend" omdat ik zijn onzin beu was. Tot mijn verbazing kwam hij via een persoonlijk bericht verhaal halen en toen brak mijn klomp. Dit zijn een paar van de rede om mijn Facebook account uit te zetten.

Die dag lees ik in de krant de nieuwjaarsboodschap van de premiers van Curacao, Aruba en de president van Suriname. Alle drie roepen hun volk op tot eenheid om vooruitgang van het land te bevorderen. Het zijn woorden zoals de voorzitter van de stichting "Ban sembra pas" stelt, maar het gaat om daden, en daarom geloof ik de premier van Aruba wel en de anderen nog niet.

In de krant staat op de voorpagina dat de Amerikaanse NSA een super computer aan het bouwen is die alle informatie op de wereld kan kraken. In die zelfde krant leest is dat tweehonderdvijftig wetenschapper uit diverse landen een verklaring hebben ondertekend dat het te ver is gegaan met het de inbreuk op de privacy van de burgers. Ik moet denken aan mijn artikel over dit onderwerp, dat twee jaar heeft geduurd voor dat een blad die wilde publiceren. Zo vol was men tot recent over de Transparancy, alles moest transparant. Toevallig zie ik dan ook op televisie dat Facebook doet aan "data mining" van berichten van gebruikers. In wat voor wereld leven we nog? Snowden had in zijn eindejaarboodschap geroepen dat we nooit meer privacy zullen kennen. Ik denk: het was dus geen 1984 maar dertig jaar later 2014, "Big Broter is watching us".