Otrobanda was is al altijd orange geweest
DRAFT 1.0
26 augustus 2021
Iedereen heeft iets met Otrobanda. Niet ten nadele van andere wijken als Pietermaai, Scharloo, Punda, om een paar te noemen. Het is trouwens een ruim gebied dat volgens sommigen ook Dòmi en Mundu Nobo omvat. Dit stadsdeel is vaker bezongen. Wie kent niet de tumba compositie van Gibi Doran “Much’i Otrobanda”?
Toeval wil dat ik gisteren gebeld werd door een cliënt om een conferentie te organiseren in het theater “Luna Blou” op eind september 2021. Het doet mij denken aan toen ik, in opdracht van Jacob Geltdekker een internationale conferentie heb georganiseerd op zijn “Kura Hulanda” te openen, rond het jaar 2000.
Mijn vrouw is opgegroeid in Otrobanda, in het pand waar nu de radiostations van Curom zijn gehuisvest, misschien heb ik daarom iets met dat stadsdeel. In Otrobanda is het achter de voordeur stil en intiem, huiselijk. Maar je doet één stap buiten de deur en je staat midden in de wereld, mensen met informatie en ideeën, uit alle windstreken en alle talen ontmoet je daar. Dat is altijd zo geweest wat het is een havenstad. Ik ervaarde het laats weer toen ik op bezoek was bij Efi van de Meent, met wie ik nu samen een artikel schrijf over het cooperatiewezen op Curaçao, dat ook begonnen is in Otrobanda, Cólon. Hij woont niet ver van de “dr. W.J. Goslinga”, waar mijn vader jarenlang directeur was en waar ik na school uren doorbracht.
In Otrobanda heeft de wieg gestaan van vele grootheden als Carlos Piar, Luis Brion en Ced Ride, Moises F da Costa Gomez, Luis Daal, Mgr. Amado Römer. Het is de wieg van de Curaçaose Renaissance-mens. Het is de bakermat van de Curaçaose sport met meer velden dan het Rifstation, Johnny Vrutaal. Ik noem “Kura di Shon Fiel” en het legendarisch veld van het St. Thomascollege. De bakermat van de muziek. Harry Moen, die daar nog woont, vertelde mij hoeveel grote musici daar hebben gewoond, waar ze hebben gewoond en hoe er muziek werd gemaakt. Edgar Palm en Albert Palm, Jules Blasini, Shon Dodo Palm, Shon Koko, Palm, Shon Janchi Boskaljon en Julian Coco. Dan heb ik het over intellectuelen, dichters, en schrijvers.
Willemstad staat vanaf 1997 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. (Willemstad werd in 2020 bezongen door de zoon van Gibi, Dibo D en Randal Corsen. Volgens mij beiden met wortels in Otrobanda (Corsen, 2020).) Er is sindsdien een proces van gentrification ingezet. Dat is het proces waarbij het karakter van een arm stedelijk gebied wordt veranderd doordat jonge mensen, met beperkt inkomen komen wonen, de stad weer aantrekkelijk wordt en anderen ook aantrekt als inwoner, dat kan ontaarden in het verdrijven van de oorspronkelijke bewoners door welgestelden. Het proces is geïnitieerd oor Monumentenfonds en Stadsherstel, maar Gelt Dekker was de kantelaar.
Orange economy oftewel de creatieve economie verwijst naar alles dat wordt ontwikkeld door de creativiteit en inspiratie van mensen en dat een goed of een dienst wordt. Het gaat om inkomen verwerven of leven van creativiteit. Dat is Otrobanda, al vele generaties lang leven mensen daar van hun creativiteit. “Kaya kaya” is de laatste manifestatie en bevestiging van hoe orange Otrobanda is. Ogenschijnlijk uit het niets organiseren de jongeren die daar zijn gaan wonen, leven en werken, jaarlijks het grootste en meest bruisende festival op het eiland. (Dit kan even niet doorgaan vanwege de pandemie, maar daar zullen ze iets op vinden.)
In november 2019 opende het Curaçao Medical Center (CMC) en kwam het St. Elisabeth Hospitaal vrij. Dat wordt nu getransformeerd in een district in Otrobanda. Dit is het voortzetten ne de gentrification.
Dit gaat niet vanzelf. Het is het resultaat van het werk dat jaren lang is verricht door een grote groep mensen. Ik noem slechts een paar namen Jopi Hart en Marusca Manuel. Jopi Hart, David Dick, Jack Baroud en Clifton Wallé.
De kracht van het eiland om terug te komen ligt in O(ranje)trobanda.
Dr. Miguel Goede
References
Corson, R. (2020). Willemstad. Retrieved from www.youtube.com: https://www.youtube.com/watch?v=m9IJTPVq7QM