Of is het "war within media"? Of "war by media"? Of "war over media" Of "all the above"? Eind mei 2014 tekent de minister president eindelijk een intentieverklaring met de Venezolanen over de toekomst van de raffinaderij na 2019. Later hoor ik van goede journalisten dat het een lege verklaring is en dat het politiek is. Na de ondertekening is er een persconferentie, maar de media krijgen de mededelingen dat ze gezamenlijk slechts vier vragen mogen stellen: twee aan de premier en twee aan zijn gast. De media weigeren mee te werken. Het geeft wel aan hoe ver we van huis zijn. De media worden zo behandeld door een premier die een eigen talkshow in het leven heeft geroepen voor een permanente verkiezingscampagne, zoals ook de nu overleden president van Venezuela, Chaves. De radio waar hij zijn programma verzorgt is trots op de luistercijfers.
Maar als ex-premier Schotte weer vrij komt, na aanhouding voor onderzoek in de zaak Babel, op 27 mei 2014, escaleert de boel. Het is al avond en Schotte gaat achter voor de camera en achter de microfoons staat en scheldt Jan en alle man uit. Met name enkele media en journalisten moeten het ontgelden. Wat Schotte dwars zit is dat enkele media voorkennis hadden van zijn aanhouding. Maar dan blijkt uit stukken van het onderzoek dat bij Schotte thuis een ware stoorzender is gevonden. Onduidelijk is wie hij stoorde.
De volgende dag blijkt een auto van een journalist bij radio A uitgebrand te zijn. Hij is de tweede. Een tijdje eerder overkwam zijn collega hetzelfde. In het ochtend programma beschuldigt radio A (waar de premier ook zijn programma presenteert) radio B (waar Schotte ook een programma heeft), dat B al dagen lang luisteraars ophitst tegen radio A.
Het Transparency International rapport uit 2013 gaf al een zorgelijk beeld over de media op Curacao: zijn zijn kwalitatief zwak en niet onafhankelijk. Maar blijkbaar wordt het steeds erger.
En dan heb je eind mei 2014 een aantal vonnissen van rechters in zaken van ontslag om politieke redenen door de regeringen vanaf 101010. De trend is nu verandert. Ineens verliezen alle mensen die hun recht zoeken hun zaken op technicalties. Op Facebook begrijpt niemand het. Mensen maken zich zorgen over de rechtsstaat en vragen zich af op de rechters bang zijn voor de politiek of voor de politiek werken.
Dus ineens gaat het niet goed met twee pilaren van ons nationaal integriteitssysteem: de media en de rechtsspraak.
Gelukkig hebben we ook de UNDP met hun project "Soapbox Talks". Ze willen het hebben over "nationbuilding" en capaciteitsontwikkeling. Woorden als inclusie. Waarom het niet gaat werken? Ze gaan voorbij aan de echte issues: rechtsstaat, persvrijheid, anti-intellectueel klimaat.