Ik zei al, het gaat wereldwijd over democratie
DRAFT 3.0
12 april 2023
De cover van Vrij Nederland luidt: “Wij moeten macht weer bevragen”. Ik heb het nummer als volgt gelezen. Tijdens de crisis van de pandemie zijn vele rechten van burgers beperkt en nu komt de rechtsstaat terug. Dat brengt vragen met zich mee. “Hoe stressbestendig is de Nederlandse rechtsstaat?” Kuijpers stelt onder andere dat er binnen kabinet Rutte steeds minder gevoel is voor rechtsstatelijke regels. Veel werd informeel geregeld terwijl juist in crisistijd moet de scheiding der machten en grondwettelijke basis gewaarborgd worden (Kuijpers, Hoe stressbestendig is de Nederlandse rechtsstaat?, 2023).
Onze problemen zijn wereldproblemen en “Als je opgeeft is één ding zeker: dan gaan we het net redden”. Faiza Oulahsen stelt dat de situatie van het klimaat precair is maar dat wij niet moeten opgeven maar juist samen in actie moeten komen. Het steeds framen van mensen die zich bezighouden met klimaat (eerst geitenwollensokken en nu elitaire Teslarijder) is niet vruchtbaar (Roeter, 2023).
Het volgende instituut dat aanbod komt is het parlement: “Hoe moties verwerden tot politieke statements”. In 1987 werden geen 400 moties ingediend en in 2022 zijn er meer dan 5000 ingediend. Hierdoor is een motie niet meer effectief en dus het parlement niet meer effectief. Men spreekt van motieverslaving (Kuijpers, Hoe moties verwerden tot politieke statements, 2023).
In een interview stelt Maxim Februari “Dat wij de macht al jaren niet bevragen is angstaanjagend” (van Geel, 2023). Want, op het moment dat alle beslissingen over laten aan systemen, zijn wij het gesprek tussen mensen kwijt. In het artikel “Municipalisme; Democratie die van onderop komt”, wordt het alternatief voor de invulling van democratie geboden (Kimmel, 2023). Municipalisme is geen utopie maar praktisch. Het streeft correctie van het neoliberalisme na te beginnen aan de basis; de dorpen, steden en regio’s. Grote voorbeelden zijn Barcelona, Zagreb, Berlijn, Valparaíso, om een paar te noemen. Het gaat om samen als burgers een programma schrijven en leiderschap zonder leiders. De Nederlandse steden zelf, zijn “Stekelige steden; Hier niet liggen, hier niet zitten, hier niet zijn”. De openbare ruimte is niet voor iedereen, voor sommige mensen wordt de stad steeds ontoegankelijker en dat heeft effect op alle bewoners van de stad. COVID heeft dat erg merkbaar gemaakt. Daklozen worden onzichtbaar maar die zijn er weldegelijk. Dat mensen vijandig reageren is begrijpelijk (Peperkamp, 2023).
Het gaat ook om meer democratie thuis. “’Thuisblijfvader’ Tim Gouw. ‘Ik denk dat zorgen cool is’”. Er is geen positief maatschappelijk beeld van de thuisblijfvader en het lukt hem ook niet om vele van de huishoudelijke taken over te nemen en de vrouw geeft het huishouden niet zomaar prijs (Sedee, 2023). Want “Alleen een roze sausje is niet genoeg”. In dit artikel komt Laila Ait Baali aan het woord en die pleit voor een meer feministisch buitenlandbeleid maar dan moet het intern wel kloppen anders is dat niet geloofwaardig. Het gaat om het creëren van een wereld met minder ongelijkheid (Haaij, 2023). Een belangrijk onderdeel is: “De grote vraag: Hoe dekoloniseren we verder?” Het gaat niet alleen om uitbuiten van mensen maar ook om verdelen van de aarde. Het komt neer op bewustwording en bewustmaking (Lakmaker, 2023).
Maar het verhaal komt dichterbij dan onze huishouding: “Wij zijn ons lichaam”. Door de tech raken wij steeds meer opgesloten in ons hoofd. Wij worden verleid ons lichaam achter te laten in de analoge werkelijkheid en in te duiken in een virtuele wereld waar alles frictielozer is, maar dat kan ons in de war schoppen (Grosfeld, 2023). Ons lijf is van ons en wij moeten goed overwegen wat wij ermee doen. Breng ons tot het ‘overweeghuis’ in “Een huis voor wie wil stoppen met sekswerk”. Want ook prostitutie is een wereld waar men in stapt en moeilijk weer uitkomt (Falke, 2023).
References
Falke, J. (2023, februari). Een huis voor wie wil stoppen met sekswerk; Wij gaan die vrouwen niet redden, we zorgen alleen voor rust. Vrij Nederland, pp. 100-107.
Grosfeld, T. (2023, februari). Tegen de ontlijving; Wij zijn ons lichaam. Vrij Nederland, pp. 83-89.
Haaij, S. (2023, februari). Laila Ait Baali over feminitische buitenlanbeleid; Alleen een roze sausje is niet genoeg. Vrij Nederland, pp. 73-81.
Kimmel, J. (2023, februari). Municipalisme; Democratie die van onderop komt. Vrij Nderland, pp. 29-37.
Kuijpers, D. (2023, februari). Hoe moties verwerden tot politieke statements. Vrij Nederland, pp. 49-57.
Kuijpers, D. (2023, februari). Hoe stressbestendig is de Nederlandse rechtsstaat? Vrij Nederland, pp. 8-15.
Lakmaker, Z. (2023, februari). De grote vraag: Hoe dekoloniseren we verder. Vrij Nederland, pp. 109-111.
Peperkamp, S. (2023, februari). Stekelige steden; Hier niet liggen, hier niet zitten, hier niet zijn. Vrij Nederland, pp. 60-71.
Roeter, S. (2023, februari). Faiza Oulahsen van Greenpeace; Als je opgeeft is één ding zeker: dan gaan we het net redden. Vrij Nederland, pp. 92-97.
Sedee, M. (2023, februari). ’Thuisblijfvader’ Tim Gouw. ‘Ik denk dat zorgen cool is’. Vrij Nederland, pp. 39-47.
van Geel, J. (2023, februari). Dat wij de macht al jaren niet bevragen is angstaanjagend. Vrij Nederland, pp. 16-25.
Miguel Goede