Een (nieuw) sociaal contract voor Curaçao
DRAFT 2.0
11 juni 2022
De samenleving is gebaseerd op een sociaal contract. Het sociaal contract is de filosofie dat de legitimiteit van het gezag van de staat over het individu voortkomt uit een contract dat tussen beiden is afgesloten. Veelal is dit impliciet en wordt dit hypothetische contract in het verleden geplaatst.
Het sociaal contract is aan revisie toe. Op de eerste plaats omdat relatie burger staat is veranderd. Omdat de corporate citizen erbij is gekomen en erg machtig. Omdat de planeet wordt bedreigd en ook rechten heeft. Omdat veel zaken boven de staat uitstijgen.
Veel mensen herkennen zich niet meer in het huidige sociale contract. Op Curaçao hebben wij in 2010 een nieuwe staatsregeling aangenomen. Deze is weinig bekend, maar kan gezien worden als ons sociaal contract. Ik pleit voor het herzien van dit sociaal contract na een maatschappelijk dialoog van twee tot vier jaar waar iedereen aan meedoet.
In een paper gepresenteerd aan de Univeristy of Pretoria stelde ik het volgende voor (Goede M. , Society 5.0 is a new social contract, 2022). Na zorgvuldige overweging zou ik de volgende structuur willen voorstellen voor een nieuw sociaal contract:
Planeet
Wat beloven we aan onze eigen planeet en aan andere planeten? We moeten de harmonie tussen natuur en leven herstellen, die de beste kans biedt om het voortbestaan van de menselijke soort te verzekeren. We zullen niet langer de meesters van het universum zijn, maar in balans leven met de natuur en beter voor onze planeet zorgen.
Globaal
Een nieuw sociaal contract moet mondiaal bestuur legitimeren. Dit is problematisch vanwege het democratisch tekort dat bestaat, aangezien de wereldregering niet democratisch is gekozen.
Met betrekking tot de staat
Aangezien de introductie van een toezicht staat die algoritmen gebruikt om de samenleving te regeren een mogelijkheid is, moet het nieuwe sociale contract burgers beschermen tegen een dergelijke staat (Omtzigt, 2021).
Mensenrechten
De huidige mensenrechten en alle nieuwe die kunnen ontstaan als gevolg van mondiaal bestuur moeten voor iedereen worden gegarandeerd. Zo moet internettoegang, net als het recht op toegang tot schoon water (2010) en het recht op een gezonde omgeving (2021), een mensenrechten worden. Dit is een essentiële voorwaarde om Society 5.0 te laten evolueren. UBI (basisinkomen) moet ook worden opgenomen.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's)
De Verenigde Naties staan momenteel centraal in het mondiale bestuur en de SDG's vormen de kern van het nieuwe sociale contract. De SDG's en mensenrechten zijn twee kanten van dezelfde medaille. De SDG's moeten explicieter het universele basisinkomen en universele internettoegang omvatten. UBI is gerelateerd aan SDG’s één, twee en tien, die betrekking hebben op het uitbannen van armoede en honger en het verminderen van ongelijkheid.
Het horizontale contract
Samenleving 5.0 wordt gezien als een horizontale, in plaats van een verticale samenleving. Zo is een clausule in het nieuwe sociale contract tussen burgers en organisaties net zo belangrijk geworden als clausules in het contract tussen burgers de staat. Wat beloven burgers elkaar? We moeten beloven om samen te werken om te overleven als de menselijke soort. SDG 17, Partnerships for the Goals, is daarvoor te abstract en te breed.
Democratie
Een sociaal contract dat past bij Society 5.0 moet de democratie rechtzetten. Momenteel worden democratische staten minder democratisch en staat de democratie onder druk terwijl minder democratische staten vooruitgang boeken. Tijdens de pandemie zijn verschillende democratische rechten van burgers tijdelijk opzij gezet en zijn er zorgen geuit over wanneer en hoe die rechten zullen worden hersteld.
bedrijven
Stakeholder capitalism verwijst naar de opname van bedrijven in het nieuwe sociale contract, dat bedrijven verplicht om zinvolle banen te creëren in plaats van zinloze of vernederende banen, in een doelgerichte en circulaire economie.
Robot wet
Een nieuw sociaal contract omvat de Three Laws of Robotics (ook bekend als Asimov’s Laws) bedacht door de science fiction auteur Isaac Asimov in 1942, samen met een vierde wet die sindsdien is toegevoegd:
1. Een robot mag een mens niet verwonden of door niets doen een mens schade toebrengen.
2. Een robot moet de bevelen gehoorzamen die door mensen worden gegeven, behalve wanneer dergelijke bevelen in strijd zijn met de Eerste Wet.
3. Een robot moet zijn bestaan beschermen zolang die bescherming niet in strijd is met de Eerste of Tweede Wet.
4. Een robot moet reproduceren, op voorwaarde dat een dergelijke reproductie niet in strijd is met de Eerste, Tweede of Derde Wet.
References
Goede, M. (2022). Society 5.0 is a new social contract. Retrieved from www.academia.edu: https://www.academia.edu/72226386/Society_5_0_is_a_new_social_contract
Miguel Goede