Coho Sí/Nó
DRAFT 2.0
7 maart 2022
Het Caribische Orgaan voor Hervormingen en Ontwikkeling houdt, midden in de pandemie en de oorlog, de gemoederen erg bezig. Of moet is zeggen er wordt onrust gestookt? Volgens en voorbeeld op de website van binnenlandse zaken zou den rijkswet die dit wettelijk regeld op 1 augustus 2022 kunnen zijn. Maar het eerstvolgende station zijn de parlementen met de landen (Buurt nu aan Staten, 2022).
Ik ben geen voor- nog tegenstander van het Coho. Ik maak me drukker om het landspakket van hervormingsmaatregelen die onder de regie van het Coho doorgevoerd moeten worden en ik vraag mij af of het volk er beter van zal worden. Ik heb zelfs twijfels of Coho een succes zal worden, maar doorgaan op de ingeslagen weg van 2010 (of de laatste zeventig jaar) is geen optie.
Wie zijn eigenlijk tegen Coho, waarom en wat is hun alternatief? Er schijnt een paper in omloop te zijn dat een alternatief beweert te zijn . Sterker nog, ik hb het gelezen. De motivatie is dat het alternatief, in tegenstelling tot Coho, de landen meer eigen verantwoordelijkheid (autonomie) laat dragen en dat zou meer garantie zijn voor betrokkenheid en dus succes. Het is de politiek bestuurlijke kaste die in de bres gaat voor onze autonomie. Het is dezelfde kaste die al decennia lang geen perspectief heeft weten te creëren voor het volk en niet wakker ligt van een vonnis waarin nepotisme wordt veroordeeld en geen kans heeft gezien om een eenvoudige integriteitskamer te laten werken, maar ineens wordt het opgevoerd in het alternatief plan. Wat heeft deze kaste de afgelopen vijf jaar weerhouden dit bureautje in te stellen? Het zijn de zeven vinkjes Curaçaoënaars die ons vertellen dat wij op weg zijn in het emancipatieproces en dat wij best stappen hebben gemaakt en dat het niet het moment is om mee te gaan in het proces van de herkolonisatie. De werkloze is lui en wil niet solliciteren en zij die naar Nederland zijn gevlucht hebben het land verlaten en moeten zich verder niet met onze zaken bemoeien.
Het is het klassieke standaard dekolonisatie verhaal waar een lokale elite de plaats inneemt van de kolonisator en die het model van uitbuiting voortzet en zichzelf verrijkt (Acemoglu & Robinson, 2012). De hotels lijken soms de plantages van deze tijd.
Zij spannen de nationalistische patriotten voor hun karretje met verhalen over de autonomie en de herkolonisator maar kunnen geen enkel alternatief presenteren. In feite zijn het de oligarchen die hun way of life verdedigen. Feit is dat Coho is voor zes jaar als wij het goed doen. Ik vrees dat het eerder twaalf jaar zal worden.
Als adviseur van beroep is het niet prettig dit allemaal te moeten opschrijven omdat het allemaal potentiële lokale klanten zijn. Waarom schrijf ik dat dan op? Omdat zoals het er nu voorstaat, geen enkele verschil uitmaakt want alle opdrachten gaan naar Family & Friends, die al jaren geen enkel resultaat boeken en dat is ook hoe het Coho wordt gerechtvaardigd; het niet doorvoeren van zelf beloofde hervormingen.
References
Acemoglu, D., & Robinson, J. (2012). Why Nations Fail; The Origins of Power, Prosperity, and Poverty. Unites States: Crown Business.
Buurt nu aan Staten. (2022, februari 14). Antilliaans Dagblad.
Dr. Miguel Goede