DRAFT 3.0
26 april 2023
Nu eindelijk de discussie over Coho Sí, Coho Nò erop zit, komen mensen er eindelijk achter dat het om het landspakket gaat. De focus is nog erg eenzijdig op ‘geld’, de financiering, van de implementatie van het pakket en het ontbreken van (het vergeten om te onderhandelen) geld voor investeringen om de economie te stimuleren. Er zijn stellingen van een ex-minister president die stelt dat het pakket ons verder zal doen verarmen. Ze verwijst daarbij naar het tornen van de duurtetoeslag op de pensioenen en maatregelen in de gezondheidszorg.
Er schijnt inmiddels een paper te zijn waar de politiek, het parlement, vraagt om het pakket macro-economische door te berekenen. Ik vraag me af je dat niet had moeten doen voordat je het zelf op tafel legde en ondertekende. Dan nog―en ik val in herhaling―het landspakket is niets meer dat acht boodschappenlijstjes met sommige zaken op waar ik niet van zie hoe ze bijdragen aan de weerbaarheid, veerkracht, of hoe men het ook wil duiden van de economie en/of de samenleving.
Nu de discussie over Coho achter de rug is beginnen anderen het ook te zien en wordt steeds meer geroepen voor een nationaal dialoog die moet leiden tot een visie, een plan en/of een sociaal contract. Maar dit roep ik al jaren en met meer aandringen vanaf 2020. Ik wil niet pessimistisch klinken maar wat ik tot nu toe aan inzicht heb gezien bij onze movers and shakers vrees ik dat het niet gaat gebeuren, sorry. Wat is het alternatief? Ik denk dat u, wij, beter af zijn als we kijken wat wij zelf, van burger tot burger, kunnen doen, want zij die nu het hoogste woord voeren hebben wij al eerder in de driverseat gezien.
Miguel Goede
Comentários